Қос саз – шертер мен домбыраны біріктіріп жасаған бес ішекті шертпелі аспап.[1] Шертердің беті жұқа терімен қапталса, домбыраның беті әдетте жұқа тақтаймен жабылады. Домбыраға – 2 ішек, шертерге – 3 ішек тағылады. Аспаптың қалпына келтірілген нұсқасы этнограф О.Хаймолдиннің сызбасы арқылы жасалды. Қос саздың дыбыстық жүйесін қалыптап, лайықтаған белгілі музыкашы Б.Қабыланов, алғашқы нұсқаларын жасаған шебер А.Құмаров. Ел ішінде қос саздың “қос домбыра”, “қос шанақты домбыра”, “қос мойын аспап”, т.б. атаулары сақталған. Атақты композитор, дирижер әрі домбырашы Н.Тілендиевтің “қос домбырада” ойнау мәнері көпке мәлім.[2]
