Қос электрлік қабат

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Қос электірлік қабат – кеңістікте қарама-қарсы таңбалы электр зарядтарымен бөлініп тұрған екі фазааралық бөлу шекарасында түзілетін өте жұқа беттік қабат.


Оның түзілуі электродтық процестердің жылдамдығына, адсорбцияға, дисперстік жүйелердің тұрақтылығына, әр түрлі денелердің жұққыштығына, екі фазааралық бөлу шекарасындағы үйкеліс коэффцентне, тағы басқа әсер етеді. Жылулық қозғалыстың әсерінен Қос электірлік қабатта иондар электродтың бетінде тек қана кулондық күштің әсерінен адсорбцияланады да, атмосферадағы молекулалар сияқты таралып, оның диффузия қабатын түзеді. Диффузия бөліктің шекарасы Гельмгольцтің сыртқы жазықтығы деп аталады. Оған жылулық қозғалысқа қатысатын сольватталған иондар электр орталықпен жақындайды. Гельмгольцтің сыртқы жазықтығы мен электрод бетінің арасында Қос электірлік қабаттың тығыз қабаты орналасқан, оның диэлектрлік өтімділігі көлемдегі ерітіндіден әлдеқайда аз. Тығыз қабатта еріткіш пен органиктік заттардың бағытталған дипольдері, сонымен қатар электрод бетімен химиялық әрекеттесу нәтижесінде пайда болатын жартылай сольватсызданған иондар (арнайы адсорбцияланған иондар) орналасады. Олардың электр орталықтары Гельмгольцтің ішкі жазықтығын түзеді. Бөлу шекарасында электр бейтараптық сақталу үшін электродтағы заряд тығыздығы арнайы адсорбцияланған иондар зарядтары мен диффузия қабаттағы иондар зарядтары теңгеріледі. Қос электірлік қабаттың құрылысы мен қасиеттерін зерттеу көптеген электр-химиялық және коллоидтық құбылыстарды толық түрде түсіндіру үшін ғылымының маңызы зор. Қазақстанда мысты, алюминийді электролиз арқылы алу, көмірді және табиғаты әр түрлі кендерді флотация көмегімен байыту, ауыз су және ақаба суларды коллоидтық бөлшектерден тазарту қос электірлік қабат процестеріне негізделген.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Қазақ энциклопедиясы