Қоқтық

Қоқтық. Қазіргі түсінігімізде — сыпырынды зат, ескі- құсқы үйінді, қоқсық. «Кең қорасының іші былыққан қоқтық әрі бұрқыраған шаң» (С. Мұқанов, Аққан жұлдыз.). Сөз түбірі «хог» моңғол тілінде біздегі «сыпырынды» мағынасында қолданылады. Бұған қарап сөз төркіні моңғол тілі деуге тіпті де болмайды. Өйткені ерте кездердегі түркі тілдес тайпаларда «қоқтық» сөзінің «қоқ» түбірі қолданылып, мағынасы тек қана «шаң, тозаң» дегенді үғындырған. Кейін келе біздің тілімізде -тық жұрнағын қосып алып, мағынасын сәл өзгерткен.