Қырбық

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Қырбық. Түсіндірме сөздікте бұл сөздің екі мағынасы көрсетілген: 1. Ұшқындап жауған жұқа (қар); 2. Сирек, тықыр. «Ана жылы қырбық қана мұрты бар Рақан, қазір қауға сақалды адам...» (С. Мұқанов, Есею жыл.). Қазақ тілінде «қырбық» өзімен сабақтасуда сөз талғайды. Оның көбіне анықтайтыны «қар», сирек болса да, «мұрт» сөзімен де үйлеседі. Түпкі төркіні түркі тілдерінің өзі. Сөз түбірі «қыра» екендігін якут тілі дәлелдейді. Оларда: «кыра» сөзі «ұсақ», «жартымсыз» мағыналарын ұғындырады. Осы түбірлерден «кішкентай, көріксіз» мағыналарын беретін қырғыздардағы «кырбый», «ұсақ» дегенді ұғындыратын хакас тіліндегі «хырбых», ең соңында, қазақ тіліндегі «қырбық» сөздері өрбіп, әр тіл өзінше аздап қосымша мағына үстеп отырған.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Бес жүз бес сөз.— Алматы: Рауан, 1994 жыл. ISBN 5-625-02459-6