Ұлтшыл-социалистік неміс жұмысшы партиясы

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту
Ұлтшыл-социалистік неміс жұмысшы партиясы
нем. Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei
НСДАП (нем. NSDAP)[K 1]
Логотипі
Басшысы

Карл Харрер (1919—1920)
Антон Дрекслер (нем.)
Адольф Гитлер (1921—1945)
Мартин Борман (нем.) (сәуір—мамыр 1945)

Негізін салушы

Карл Харрер

Құрылған жылы

5 қаңтар 1919 (Неміс жұмысшы партиясы ретінде)
24 ақпан 1920

Штаб-пәтері

Мюнхен, Бриеннер-штрассе, 45

Идеологиясы

нацизм
ирредентизм
шовинизм
реваншизм
милитаризм
антисемитизм
антикоммунизм
антикапитализм

Жастар ұйымы

Гитлерюгенд (1926 жылдан бастап)
Неміс қыздар бірлігі (1930 жылдан бастап)

Мүшелер саны

~ 50 (1919)
~3000 (1921)[1]
~15 000 (1923)[2]
~100 000 (1928)[3]
~700 000 (1931)[3]
~850 000 (1933)
~10 000 000 (1942)[1]
~8 500 000 (1945)[4]

Ұраны

Бір халық, бір рейх, бір фюрер (нем. Ein Volk, ein Reich, ein Führer)

Әнұраны

Хорст Вессель әні

Ұлтшыл-социалистік неміс жұмысшы партиясы (нем. Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei (NSDAP); қысқартылғанда НСДАП; аударылғандағы аббр. — ҰСНЖП немесе ГҰСЖП[K 1]) — Германияда 1920 жылдан 1945 жылға дейін болған радикалды ұлтшылдық экстремистік саяси партия[5], нацизмнің идеологиялық тасушысы[⇨]. 1933 жылдың қаңтарынан — билеуші, ал шілдесінен 1945 жылдың мамырына дейін — нацисттік Германиядағы жалғыз заңды партиясы.1945 жылы Екінші дүниежүзілік соғыста Германияның капитуляциясынан кейін антигитлерлік коалиция кеңесінің шешімі бойынша жойылған.

Тарихы[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Кіріспе тарихы[өңдеу | қайнарын өңдеу]

DAP логотипі, 1919—1920 жж.
А. Дрекслер, 1920 жыл
  • 1919 жылдың қаңтарында Мюнхен теміржол депосының шебері Антон Дрекслер (нем.) Неміс жұмысшы партиясын (нем. Deutsche Arbeiterpartei) негізін қалайды. Партияның ізашары бұрын Дрекслер құрған «Жақсы әлемге жақтас еркін жұмысшылар комитеті» (нем. Freien Arbeiterausschuss für einen guten Frieden) болды. Партияның алғашқы мүшелері Дрекслердің әріптестері — депо жұмысшылары болды. Негізін қалаушылардың басты идеясы жаңа орта табына қарағанда, жұмысшыларға сүйенетін ұлтшыл партия құру болды. Құрылу кезінде партияның құрамында 40-қа жуық адам болды[6].
  • 1919 жылы қыркүйектің соңында Адольф Гитлер партия мүшесі болды.
  • 1920 жылдың 24 ақпанында Гитлер «Хофбройхаус» сыра ресторанында «25 пункт» бағдарламасын таныстырды. Бағдарлама бойынша, партияның атауына «ұлтшыл-социалистік» деген сөз қосылды. Басында Гитлер ұйым атауын «Социал-революциялық партия» деп ауыстыруды ойлаған. Алайда сосын «NSDAP» дегенге тоқтады[7]. Саяси публицистикада партияны Наци деп атады.
Германиядағы парламенттік сайлауда НСДАП үшін берілген дауыстар саны (пайызбен) (1924—1933)[8]
  • 1923 жылы 27 қаңтарда Мюнхенде НСДАП бірінші съезі өтті. Партияның барлығы он съезі өтті, олардың соңғысы 1938 жылы болды.
  • 1929 жылы Кобург — НСДАП муниципалды сайлауда абсолютті көпшілік дауыс алған Германияның алғашқы қаласы болды[9].

Партияның соңғы айлары[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Нацисттік Германия өзінің соңғы айларын сүріп жатқаны. 1945 жылдың 1 сәуірінен бастап НСДАП өзіне соңғы рет жаңа мүшелерді қабылдауды жүргізді: 1926–1928 жылдардың тумаларын. Адольф Гитлер өз-өзіне қол жұмсамас бұрын 30 сәуірде өзінің хатшысы Мартин Борманды (нем.) партия істер министрі етіп тағайындады; дегенмен бұған дейін Германия үкіметінде мұндай лауазым болған жоқ. Бұл лауазым іс жүзінде партия Төрағасының орнын алмастырды және Борманға партия бақылауын өз қолына шоғырландыруға мүмкіндік берді. Алайда Германияның соғыста толық жеңілуі және партияның болашақ тағдыры алдын-ала белгілі болды. 1945 жылдың 2 мамырында Мартин Борман хабарсыз кетті[10].

Идеологиясы[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Толық мақаласы: Нацизм

Партияның негізгі идеологиясы нацизм[11]тоталитарлық[12], радикалдық, нәсілшілдік, антисемитисттік саяси идеология[13]; фашизмнің ерекше формасы[14][15]. Нацизм өзіне этникалық ұлтшылыдықты, «арий нәсілінің» идеясын, және де оның басқа нәсілге қарағанда биологиялық және мәдениеттік үстемдігін, нәсілдік антисемитизмді («семиттік нәсіл» — еврейлергитлер Германиясында антипод, және де неміс халқының ең басты жауы болып саналған), славянофобтық, «арийстік» (неміс халқының) социализмдік, антикоммунизмдық, анти-либералдық және антидемократиялық идеологиясы болады.

Сондай-ақ[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Деректер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. a b С. Воропаев. Энциклопедия Третьего рейха, 1996. — НСДАП. Басты дереккөзінен мұрағатталған 24 желтоқсан 2013.(қолжетпейтін сілтеме) Тексерілді, 8 қазан 2013.
  2. Кто заставил Гитлера напасть на Сталина — Стариков Николай Викторович.(қолжетпейтін сілтеме)
  3. a b Национал-социалистическая немецкая рабочая партия.(қолжетпейтін сілтеме)
  4. McNab, Chris (2011). Hitler's Master Plan, Amber Books Ltd., p. 22, 23. ISBN 1-907446-96-6.
  5. БРЭ, 2013
  6. Hitler: a study in Tyranny by Alan Bullock
  7. Konrad Heiden, «Les débuts du national-socialisme», Revue d’Allemagne, VII, No. 71 (Sept. 15, 1933) p. 82
  8. A New Illustrated History of the Nazis. 2005. стр. 46
  9. Man of the Year Мұрағатталған 27 тамыздың 2013 жылы., TIME Magazine, 2 January 1939
  10. McGovern, 1968, pp. 158–159
  11. Саяси түсіндірме сөздік. – Алматы, 2007. ISBN 9965-32-491-3
  12. Bracher K. D. Totalitarism. (ағыл.)
  13. Rachael Krishna The Nazis were not socialists. Full Fact. Тексерілді, 14 мамыр 2020.
  14. Neocleous, Mark. Fascism. Minneapolis, Minnesota, USA: University of Minnesota Press, 1997 p. 23.
  15. Explaining Politics: Culture, Institutions, and Political Behavior — Routledge. — 2008. — P. 156. — 9 B/W Illustrations, 424 p. — ISBN 9780415960786.

Түсініктеме[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. a b Кеңес одағы кезінде нацисттік партияның аббревиатурасы неміс тілінен аударылған атауынан — Германияның ұлтшыл-социалистік жұмыс партиясы (ГҰСЖП, нем. Nationalsozialistische Arbeiterpartei Partei Deutschlands) немесе ҰСНЖП емес, немісше трансляцияның қысқартылып айтылуынан: NSDAP — НСДАП.

Әдебиет[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  • Национал-социализм — 2013 Т. 22. — Б. 178.
  • McGovern, James Martin Bormann — William Morrow & Company. — New York, 1968.