Өлім (діни түсінікте)

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Өлім - діни түсінікте рухтың тәннен айрылып, арғы бетке етуі. Әһли сүннет бойынша, рух өліп жоғалмайды. Абай айтқанындай: «Өлсе өл ер табиғат, адам өлмес, Ол бірақ қайтып келіп, ойнап-күлмес, «Мені» мен «Менікінің» айрылғанын, «Әлді» деп ат қойыпты өңкей білмес». Денеден шыққан жан фәни мен бақи әлемнің арасындағы қабір атты күту әлеміне кетеді. Жақсы мен жаман бір емес. Екеуінікі екі бөлек дүние. Жақсылар жәннатқа ұқсас әлемде, жамандар жаһаннамның бір шұқырына түсіп, қайта тірілгенше рухы азап шегеді. Шейіттер болса, мүлдем басқа ғажайып әлемде өмір сүреді. Олардың қабір әлеміндегі адамдардан ең басты айырмашылық - өлілер өздерінің өлғендерін біледі, шейіттер бұл фәниден өткенін білмейді. Өздерін тірі деп ондайды. Құранда Аллаһ Тағала: «Аллаһ жолында өлгендерге (шейіт) «өлі» демеңдер. Керісінше олар тірі. Бірақ сендер сезе алмайсыңдар», - дейді. Өлім тақағанда жасалатын нәрселер. Соңғы сәт таянғанда кісіні оң жағымен жатқызып, құбылаға қарату керек. Өйткені Пайғамбарымыз (с.а.у.) Қағба жайында: «Өлі мен тірілердің құбыласы» (Әбу Дәуд, Уәсайә, 10), - деген. Өлім аузындағы кісінің аузына қасық немесе саусақпен су беріледі. Науқас қатты қиналса, оған жақындары көмектесуі керек. Оның жанында тұрып, «шәһадат кәлимасын» қайталан, оның айтуына көмектесу - сүннет. Бірақ бұл сөзді зорлап айтқызуға болмайды. Өйткені Аллаһ Елшісі (с.а.у.) ескерткен: «Ләә илаһә ил-лАллаһты» айтуға көмектесіңдер. Өлім сәтінде оны айтқан жанды осы сөз жаһаннамнан құтқарады». «Ақырғы сөзі «Ләә илаһә ил-лАллаһ» болған адам жәннатқа кіреді» (Муслим, Жанаиз, 1-2). Кісі қайтыс болған кезде аузы жабылып, таза шүберекпен танылады. Бір матамен басын байлайды. Көздерін жұмады. Қолдары жанына қойылады. Одан кейін өліктің үстін матамен жабады. Өлгеннен жуғанға дейін Құран оқу - мәкрүһ.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Ислам. Энциклопедиялық анықтамалық. Алматы: “Аруна Ltd.” ЖШС, 2010 ISBN 9965-26-322-1