Виктор Гюго: Нұсқалар арасындағы айырмашылық
интеруики, безендіру |
үлгі |
||
| 1-жол: | 1-жол: | ||
{{Жазушы |
|||
| ⚫ | |||
|Есімі = Виктор Мари Гюго |
|||
|Шынайы есімі = Victor Marie Hugo |
|||
|Суреті = Victor Hugo.jpg |
|||
|Ені = |
|||
|Суреттің аты = |
|||
|Туылған кездегі есімі = Виктор Мари Гюго |
|||
|Лақап аты = |
|||
|Туылған күні = 26.2.1802 |
|||
|Туылған жері = |
|||
|Қайтыс болған күні = 22.5.1885 |
|||
|Қайтыс болған жері = |
|||
|Азаматтығы = |
|||
|Ұлты = |
|||
|Мансабы = [[Жазушы]] (ақын, прозаик және драматург) |
|||
|Шығармашылық жылдары = |
|||
|Бағыты = |
|||
|Жанры = |
|||
|Шығармалардың тілі = |
|||
|Дебюті = |
|||
|Марапаттары = |
|||
|Сыйлықтары = |
|||
|Қолтаңбасы = Victor Hugo Signature.svg |
|||
|Сайты = |
|||
|Commons = |
|||
}} |
|||
| ⚫ | |||
== Өмір жолы == |
== Өмір жолы == |
||
20:04, 2013 ж. ақпанның 28 кезіндегі нұсқа
| Виктор Мари Гюго | |
| Victor Marie Hugo | |
 | |
| Туған күні |
Lua error Module:Wikidata ішіндегі 39 жолында: attempt to concatenate field '?' (a nil value). |
|---|---|
| Қайтыс болған күні | |
| Мансабы |
Жазушы (ақын, прозаик және драматург) |
| Қолтаңбасы |
|
Виктор Гюго (1802-1885) – дүние жүзіндегі ең көп оқылатын прозашылардың бірі. Ол отандастары үшін ең әуелі өз ұлтының ұлы ақыны, француз өлеңінің, драматургиясының реформаторы, сондай-ақ көсемсөз шебері, публицист-патриот, саясаткер-демократ.
Өмір жолы
Виктор Гюго Безансондағы Наполеон армиясының полковнигі, кейіннен генерал болған әскери адамның отбасында 1802 жылы 26 ақпанда дүниеге келді. Әкесі Жозеф Леопольд Сижисбер Гюго әскери бригада командирі болып тағайындалған уақытта Виктор онымен бірге Наполеон әскерінің жорықтарына қатысып, Италия және Испания елдерінде болған. Күйеуі генерал шенін алғанда мадам Гюго Испанияға келеді. Мектептің қатал тәртібін көрумен бірге Гюго осында испан тілін де үйренеді. Келешек «Эрнани» мен «Рюи Блаз» авторының қиялын қанаттандырған да кезінде Испаниядан алған әсерлері болды. Содан соң Парижге қайта оралып, алдымен пансионда, кейін колледжде білім алды. Оның ақындық қабілеті ерте байқалып, 18 жасында «Поэзия магистрі» деген атақ алды. Реставрацияның алғашқы жылдарында реакциялық романтизм бағытын ұстанып, одан тек 20-шы жылдары ғана арылады.
Колледж бітірген соң Гюго ағаларымен бірге анасының қолында тұрады. Анасы баласының жазуға деген бейімділігін байқап, әдебиетке жасаған алғашқы қадамдарында түрлі ақыл-кеңестер беріп, жақсы көмегін тигізеді.
1819 жылдың желтоқсанынан бастап В.Гюго «Әдеби консерватор» журналын шығара бастайды. Журналдың атынан-ақ оның Шатобрианның «Консерватор» журналына еліктейтінін және басылымның саяси ғана емес, әдеби бағытта болғаны байқалады. Мұнда жарияланған шығармаларынан Гюгоның монархистік, реалистік көзқарастарын аңғаруға болады. Оның «Герцог Беррийскийдің қазасына» деген одасы сарайдағылардың көңілінен шығады. Сонымен бірге, В.Гюго «Әдеби консерватор» журналының беттерінде тек ақын ғана емес, әдебиет және театр сыншысы және жазушысы ретінде де танылады.
Жас ақынның әдебиетшілер арасында достары, таныстары көбейе бастайды. Жастар жиналған Эмиль Дешан салонында әдебиетте енді пайда болған жаңа ағым – романтизм туралы көп айтылатын еді.
1851 жылдың 2 желтоқсанындағы саяси төңкеріс кезінде Франциядағы үкімет билігін екінші республиканың президенті Луи Бонопарт өз қолына алады. Демократ әрі республикашыл Гюго бүкіл жан-тәнімен Луи Бонопарт секілді узурпаторға қарсы шығады. 1852 жылы жаңа билеуші өзін император Наполеон ІІІ-мін деп жариялағанда, императормен ешқандай келісімге келе алмаған азғантай топтың ішінде Гюго да болады. Сөйтіп, ол Франциядан кетіп қалады. Гюгоның узурпаторға деген бұл қарсылығы Наполеон тақтан түскенше, яғни 1870 жылға дейін жалғаса береді.
Император Гюгоға «Мен сені кешіремін, Францияға қайта орал» деп ұсыныс жасағанда, Гюго: «Мен Францияға азаттық орнағанда ғана қайта ораламын» деп жауап берген екен. Гюго Францияға француз-прусс соғысы кезінде қайта оралды. Францияның күйреуі, тапталуы жазушының жанын ауыртады. Өзінің беделіне, атағына сенген Гюго пруссактарға соғысты тоқтату жөнінде ұсыныс жасайды. Бірақ бұдан еш нәтиже шықпайды, пруссактар жазушының бұл үндеуіне құлақ аспай, француз халқын әбден езген, азапқа, жоқшылыққа салған соғыс жалғаса береді.
Гюгоның Париж коммунасына деген көзқарасы да қарама-қайшылыққа толы болды. Деспотизмді жек көрген жазушы коммунарлардың бостандық үшін жан аямай соғысып жатқан ерлігіне тәнті болып, бас игенімен, олардың революциялық террорлық тәсілін құптамады. Бірақ Коммуна жеңілгеннен кейін оған қатысушыларды азаптап жатқанда, жазушы батылдықпен коммунарларды жақтап шығады.
1881 жылы 27 ақпанда Гюго 80 жасқа толғанда оның мерейтойы тойланады. Бұл Франциядағы нағыз ұлттық мереке болады. 500 мыңдай адам Гюгоның үйінің жанынан жазушыны «ұлттың ұлы ақыны» ретінде жаяу құттықтап өтеді. Бүкіл халық болып ақынға үлкен қошемет көрсетіп, оның үйін гүлге толтырып тастайды. Париж театрының сахнасында атақты француз актрисасы Сара Бернардың қатысуымен драматургтың «Эрнани» спектаклінің жүзінші қойылымы көрсетіледі. Бірнеше күннен соң Сенат орнынан тұрып үш қайтара қол соғумен Виктор Гюгоға ұлттың ең жоғарғы құрметі көрсетілгенін хабарлайды. Осы триумфтық жетістіктердің бәрін ақынның сенімді серігі болған Жюльетта Друэ бөлісіп, жанында болады. Гюго 83 жасқа толғанда дүниеден өтеді.