Жетісу казак-орыстары: Нұсқалар арасындағы айырмашылық
Cat-a-lot: Аласталуда... Санат:Өңірлер |
Өңдеу түйіні жоқ |
||
| 1-жол: | 1-жол: | ||
'''Жетісу казак-орыстары''' — Жетісу өлкесін басып алып, отарлау үшін бөлінген Сібір |
'''Жетісу казак-орыстары''' — Жетісу өлкесін басып алып, отарлау үшін бөлінген Сібір қазақ -орыстарының бір тобы. Бұлар Жетісуға 1847 ж. келіп орналаса бастады. Өзінің 312 отаршылдық-басқыншылық саясатының тірегі болғандықтан, патша үкіметі бұларға айрықша жағдай туғызды. Жергілікті халықты ғасырлар бойы жайлаған ата қоныстарынан ығыстырып, жайылымды былай қойғанда, кедейлердің шұрайлы суармалы егістік жерлерінен ойып, қазақ орыстарға 30 десятинадан артық жер алуға ерік берді. Бұлар тартып алған жерлерін өңдеуге сол жергілікті халықтың өздерін жалдап, жын сайын қыруар пайда тауып отырды, бір жағынан мал өсірді. Жыл сайын қазақ-орыстардың саны, селені көбейді, бұлардың қатарына әскерден босаған солдаттар, Орталық Ресейден келген кейбір шаруалар, қалмақтар кірді. 1847 ж. Сергиополь (Аякөз), 1848 ж. Қапал, 1854 ж. іле, 1855 ж. Үлкен Алматы, Лепсі, Үржар, Көксу, 1858 ж. Софийск (Талғар), Сарқант, Арасан, Қарабұлақ, Надеждинск, 1860 ж. Қаскелең, 1861 ж. Кіші Алматы станицалары (барлығы 14) орнады. 1914 ж. бұлардың саны 34-ке жетті. 1867 ж. қазақ-орыстардың саны бала-шағаларымен бірге 14648 адам болса, 1914 ж. 54340-қа дейін өсті. 1867 ж. Жетісу қазақ-орыстары өз алдына әскер тобы болып (екі полк) құрылды, қ. Жетісу бекініс шебі.<ref>Жетісу энциклопедия. - Алматы: «Арыс» баспасы, 2004 жыл. — 712 бет + 48 бет түрлі түсті суретті жапсырма. ISBN 9965-17-134-3</ref> |
||
==Дереккөздер== |
==Дереккөздер== |
||
18:29, 2017 ж. қаңтардың 18 кезіндегі нұсқа
Жетісу казак-орыстары — Жетісу өлкесін басып алып, отарлау үшін бөлінген Сібір қазақ -орыстарының бір тобы. Бұлар Жетісуға 1847 ж. келіп орналаса бастады. Өзінің 312 отаршылдық-басқыншылық саясатының тірегі болғандықтан, патша үкіметі бұларға айрықша жағдай туғызды. Жергілікті халықты ғасырлар бойы жайлаған ата қоныстарынан ығыстырып, жайылымды былай қойғанда, кедейлердің шұрайлы суармалы егістік жерлерінен ойып, қазақ орыстарға 30 десятинадан артық жер алуға ерік берді. Бұлар тартып алған жерлерін өңдеуге сол жергілікті халықтың өздерін жалдап, жын сайын қыруар пайда тауып отырды, бір жағынан мал өсірді. Жыл сайын қазақ-орыстардың саны, селені көбейді, бұлардың қатарына әскерден босаған солдаттар, Орталық Ресейден келген кейбір шаруалар, қалмақтар кірді. 1847 ж. Сергиополь (Аякөз), 1848 ж. Қапал, 1854 ж. іле, 1855 ж. Үлкен Алматы, Лепсі, Үржар, Көксу, 1858 ж. Софийск (Талғар), Сарқант, Арасан, Қарабұлақ, Надеждинск, 1860 ж. Қаскелең, 1861 ж. Кіші Алматы станицалары (барлығы 14) орнады. 1914 ж. бұлардың саны 34-ке жетті. 1867 ж. қазақ-орыстардың саны бала-шағаларымен бірге 14648 адам болса, 1914 ж. 54340-қа дейін өсті. 1867 ж. Жетісу қазақ-орыстары өз алдына әскер тобы болып (екі полк) құрылды, қ. Жетісу бекініс шебі.[1]
Дереккөздер
- ↑ Жетісу энциклопедия. - Алматы: «Арыс» баспасы, 2004 жыл. — 712 бет + 48 бет түрлі түсті суретті жапсырма. ISBN 9965-17-134-3
 | Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |
 | Бұл мақалада еш сурет жоқ.
Мақаланы жетілдіру үшін қажетті суретті енгізіп көмек беріңіз. Суретті қосқаннан кейін бұл үлгіні мақаладан аластаңыз.
|
|
Бұл — мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет. |