Арсенал (футбол клубы, Лондон): Нұсқалар арасындағы айырмашылық
299-жол: | 299-жол: | ||
|- |
|- |
||
|4 |
|4 |
||
|[[ |
|[[Мұхаммед Эль-Нени]] |
||
|11.07.1992 |
|11.07.1992 |
||
|Египет |
|Египет |
16:27, 2018 ж. қазанның 18 кезіндегі нұсқа
Арсенал | ||||
[[Сурет:|200x250px]] | ||||
Толық атауы |
Arsenal Football Club | |||
---|---|---|---|---|
Лақап аттары |
The Gunners (Зеңбірекшілер) | |||
Құрылған жылы |
1886 | |||
Стадионы | ||||
Сыйымдылығы |
60,361[1] | |||
Иесі |
Arsenal Holdings plc | |||
Бас жаттықтырушы | ||||
Капитаны |
Анықталмаған | |||
Сайты | ||||
Жарыс | ||||
2017/2018 |
6 | |||
Формасы | ||||
| ||||
2018/2019 | ||||
Трофейлер жиынтығы | |
---|---|
«Арсенал» (ағылш. Arsenal Football Club) — кәсіби ағылшын футбол клубы, базасы солтүстік Лондонда орналасқан. Премьер-лигада ойнап, Англияның мықты командаларының бірі болып саналады. 13 рет чемпион болып, 10 рет Англия Кубогын жеңіп алған. Сонымен қатар, клуб Англияның жоғарғы дивизионында маусымдық ойындардың есебі бойынша рекордшы (1919 дан).
Тарихы
Клуб 1886 жылы Лондонның оңтүстік-шығысында Вулвичтегі жұмысшы-артиллерийлік зауыт «Райол Арсеналда» құрылған. Басында клуб «Диал Сквер» (зауыттағы бір шеберхананың атымен) деп аталатын. Арсеналдың алғаш матчын 1886 жылдың 11 желтоқсанында «Истерн Уондерерсқа» қарсы болған. Осы жолы «канонирлер» 6-0 есебімен жеңіске жетті. Екі аптадан соң ойыншылардың жиналысы өтіп, клубтың аты «Ройал Арсеналға» өзгертілді және ойындардың орны, форма тандалды. «Ноттингем Форрест» бұрынғы ойыншысы Фрэд Бирдсли қызыл түсті ұсынды. 1891 жылы клуб кәсіби мәртебе алғаннан кейін «Вулвич Арсенал» (ағылш. Woolwich Arsenal) деп атын өзгертті. Жанкүйерлер клубты «Вулвич Қызылдар» деп те атағын. «Вулвич Арсенал» Футбол Лигасына 1893 жылы кіріп, оңтүстік командалар ішінде ондай жетістікке жеткендердің алғашқысы болды.
Клуб 1904 ж. Екінші дивизионға өтті. Алайда, клубтың географиялық алшақтығынан матчқа адам аз келетін, содан қаржылық проблемалар басталды. 1913 жылы клуб Темзадан өтіп, Лондонның солтүстігінде орналасқан жаңа арена — стадион «Хайбериге» өтуге дайындалды («Хайбери» 2006 жылға дейін «Арсеналдың» аренасы болып келді, кейін 60-мыңдық стадион «Эмирейтс» болып өзгерді.). Команда «Вулвич» деген бөлікті алып тастады да, 1914 ж. Арсенал болды. 1919 жылы Арсенал сезонды 5-ші орында аяқтады, бірақ Бірінші дивизионға ауысты. Бұл оралудың хикаясы «Арсенал» тарихында үлкен дақ қалдырды. Ол кезде 2 команда арқылы Бірінші дивизион 20-дан 22-ге дейін ұлғайды. Кейін Бірінші дивизионға өту мәселесі Лига мүшелерінің дауыс беруі арқылы шешілетін болды.
Герберт Чепмен кезі
1925 жылы Арсенал менеджерінің орнына Герберт Чепмен тағайындалды. Оның басшылығымен 1924 жылы «Хаддерсфилд Таун» лигада бірінші орынды иеленді. Бұл адам Арсеналға сәттіліктің алғаш минуттарын сыйлаған еді. 1925 жылы «оффсайт» ережелері қайта қарастырылды. Чепмен ережелерді өзгерте келе, одан ұтымды нәтиже шығара алуға болатынын түсінді. Оның революциялық тактикасы клубқа 30-шы жылдары жеңіске жетуге көмектесті. 1930 және 1938 ж.ж. аралығында Арсенал Бірінші дивизионда бес рет жеңді және Англия кубогына ие болды. Алайда, Чепмен бұл жеңістерді көре алмады, себебі 1934 жылы пневмониядан қайтыс болды.
Джордж Эллисон кезі
Клубтың келесі менеджері және жаттықтырушысы Джордж Эллисон болды. Оның арқасында клуб Тед Дрейк ойыншысымен келісім-шартқа қол қойды, 1934—35 маусымында 41-ші матчта 44 гол соқты, бұл әлі күнге дейін «Арсеналдың» рекорды болып қала береді.
1946-47 маусымның аяқталысымен Джордж Эллисон менеджер орнынан кетеді. Эллисонның орнына Том Уиттакер келді. Ол кезде командада біраз проблемалар болды және клуб чемпионатта 13-ші орынға ие болды, құрамада ойныған 9 футболшы Екінші дүниежүзілік соғыста болды. Бастин және Дрейк футбол мансабын бітірді. Уиттакер команда тактикасын өзгертіп, қорғансықа өте үлкен мән берді. Одан басқа, басты ауыртпашылық пен жауапкершілік ардагерлерге жүктелді. 32 жастағы Джо Мерсер, 35 жастағы Рони Рук, 33 жастағы Лес Комптон арқаларында «Арсенал» тағы да чемпион болады. Рук 33 гол соғып, Бірінші Дивизионның үздік бамбордирі атанады. Бұл жетістік соғыстан кейінгі чемпионаттар үшін Англия рекорды болып есептеледі.
Бірақ ардагерлер көпке шыдамады. Жаңа ойыншылардың келуімен «Арсенал» чемпионатта анық конкуреция көрсете алмады, бірақ 1949-50 маусымда Англия Кубогын ұтып алды. 1951-52 маусымда "Дубль" (чемпионатты және кубокты бір маусымда жеңу )жасау мүмкіндігі болды, бірақ бірнеше жарақат әсерлерінен ештене ұта алмады. Келесі маусымда «Арсенал» чемпионатты бірінші орынды алады, бірақ бұл жеңістен кейін «зеңбірекшілер» жаңа, жарқын ойынсыз дәуірді бастарынан кешірді.
Берти Ми кезі
1966 жылдың 20 маусымында команданың менеджері болып Берти Ми тағайындалды. Бұрын Берти футбол ойнамаған және оның жаттықтырушылық тәжірибесі болған емес. Берти шабуылшыларға назар аударып, оған жас ойыншыларды тартты да, қорғанысқа бұрыннан ойнап жүрген ойыншыларды қойды. Бірнеше жеңіліс пен жеңістерден кейін, клубтың бас футболшылары кете бастады, олардың орнына басқаларды таппаған Берти Ми 1976 жылы қызметінен кетті.
Терри Нил кезі
Берти Мидің орнына Терри Нил келді, бұрын ол команданың капитаны болған. Осы кезде клубқа Дональд Хоуи келіп, болашақ жұлдыздар Лайам Брейди мен Дэвид О'Лири ойнай бастады. «Арсенал» Англия Кубогының 3 финалында ойнап (1978, 1979, 1980), «Уэмблиде» ондай жетістікке жеткен алғаш клуб атанды. Кейін нәтижелері төмендеп, 1983 жылы клуб жаттықтурышысы Дон Хоуи болды. Бірақ ол бас жаттықтырушы рөлін ақтай алмады.
Джордж Грем кезі
1986 жылы «Арсенал» бапкері болып Джордж Грем тағайындалады. Бұған дейінн Грем 4 маусым Миллуолл футбол клубында жақсы жұмыс атқарып, клубты Екінші дивизионға жеткізеді. Өзінің алғаш трасферін 1986-87 маусымының сонында жасайды.
Грэм қорғаныс тактикасын қолданды. Қарсыласты алан ортасында ұстап, ал шабуылда ұзын пастарға сенім артты. Бұл тактика жиі сынға ұшырайтын, бірақ нәтиже әкеліп тұрды. Біртіндеп шотландық өте мықта қорғаныс шебін құра алды. Қорғаныста Ли Диксон, Тони Адамс, Стив Боулд және Найджел Уинтербёрн ойыншылары болды. 1988—89 сезонында «Арсенал» 18 жылдың ішінде алғаш рет Англия чемпионы болып атанды. Бұл титулға «канонирлер» «Ливерпульмен» драмалық күресте қол жеткізді. «Арсенал» ұзақ уақыт бірінші орында болды, бірақ «Дерби» клубынан жеңіліп, «Уимблдонмен» тепе-тен түсіп Ливерпульді алдына жіберіп алады. Бәрі сонғы турда шешілді, Ливерпуль өз аланында Арсеналды күтті. "Зеңбірекшілерге" айырмашылығы 2 доп жеңіс қажет болды, тек сол жағдайда «Арсенал» «Ливерпульді» басып озатын. Осы матчтан бұрын «Арсенал» 14 жыл бойы Энфилд Роуд стадионында жеңіске қол жеткізе алмай келген. 52 минутта "зеңбірекші" Алан Смит гол соғып, енді оларға бір гол ғана жетпеді. Бірақ 90 минутқа дейін Ливерпуль қақпасы алдында қауіпті жағдайлар болған жоқ. Бірақ қосымша екінші минутта жартылай қорғаушы Майкл Томас Алан Смиттен пас алып, рикошет арқылы қарсылас қорғаушыны алдап өтіп, допты «Ливерпуль» қақпашысынан асырып түседі. 0:2 есебімен «Арсенал» жеңіске жетеді.
Келесі жылы «Ливерпуль» чемпиондық титулды ақыры иеленсе де, бір жылдан соң «Арсенал» қайта чемпион болып атанады. 1992—93 маусымында «Арсенал» Лига Кубогы мен Англия Губогын бірдей иеленген алғаш клуб болды. 1994 жылы «Арсенал» Кубок кубогын иеленді. Сол кездегі клубтың жаттықтырушысы Грехем еді. Ал 1995 жылы оны қызметінен босатты, жаңа жаттықтырушы орнына Брюс Риок келді.
Арсен Венгер кезі
1996 жылы клубтың жаттықтырушысы болып Арсен Венгердің тағайындалуы баспасөз және жанкүйерлерге таңғаларлық жағдай болды. «Арсен Кім?» (Arsene Who?) деген сұрақ жиі сұралатын. Сол кезде Жапонияда жұмыс істеген Венгерді білетін адамдар аз болды. Осы адам «Арсенал» тарихындағы ең табысты менеджері болатының ешкім ойлап көрген емес. Оның ықпалымен Деннис Бергкамп сатып алынды. Арсен Венгер клубқа көп жағымды өзгерістер пен жаңалықтарды енгізді. Арсен қазіргі заман футболының талаптарына сәйкес келмейтін Хэйбери стадионы орнына жаңа стадион салу ойын бастаушы болды. Оның қол астында көптеген талантты жас ойыншылар әлемдік масштабтағы жұлдыздарға айналды. Бұдан басқа Венгер «Арсеналдың» бірқалыпты жалықтыратын ойын стилінен бас тартты. Ол командаға жарқын шабуылы бар ойынды енгізді. Бұл тактика эффективті болып, жанкүйерлердің сүйіспеншілігін жеңіп алады.
«Арсеналдағы» екінші маусымын Венгер «Дубльмен» аяқтады. Чемпионаттың жартысынан кейін "зеңбірекшілер" Манчестерден 12 ұпайға қалып жатқан, және кейбір букмекерлер "манкуниандықтар" чемпион болатына сенім келтіре бастады. Алайда, бұдан кейін «Арсенал» 15 матч ұтып, 3 матчта қарсыластармен тен түсіп, чемпионаттың бүтуіне бір тур қалғанда титулды иеленеді. Арсен Венгер чемпионатты ұтып алған алғаш шетел бапкері болды.
1999 жылы командадан Реалға Анелька ойыншысы кетеді де оның орнына Тьерри Анри келеді. Клубтың тарихында Анри тамаша бомбардир ретінде болып қала береді. 2003-04 маусымында «Арсенал» чемпионатта бірде бір жеңілген емес және 49 жеңіліссіз матч сериясы Англия үшін рекорд болды.
2005 жылы Англия кубогын алған соң команда 2014 жылға дейін бір де бір жүлде ала алмады. Осы аралықта бір рет УЕФА Чемпиондар Лигасының финалына (2016 жылы, "Барселонадан" 1:2 есебімен ұтылып қалды), бір рет жартылай финалына (2009 жылы) шықты. 2014-17 жылдары тек Англия кубогы, Англия суперкубогы секілді жүлделермен шектелді. Ал 2017/18 жылғы маусымда ұзақ уақыттан бері Чемпиондар Лигасынан сырт қалып, УЕФА Еуропа Лигасына қатысты. Бұл турнирде де бас жүлде бұйырмапты, жартылай финалда "Атлетико Мадридтен" ұтылып қалды. Англия чемпионатында алтыншы орында қалды да, жылдар бойы жалғасқан сәтсіздіктерден соң бап бапкер Арсен Венгер өз орнын босатты. Оның орнына Унаи Эмери келді.
Арсенал эмблемалары
-
1888 жылдан бергі эмблема -
1930 жылғы Англия Кубогы финалында қолданған эмблема -
1952 жылғы Англия Кубогы финалында қолданған эмблема -
1949-2002 жылдар аралығында қолданған эмблема -
2002 жылдан қазірге дейін қолданып келе жатқан эмблема -
Клубтың 125-жылдығына арнай 2011/2012 маусымында қолданған эмблема
Форма
|
|
|
|
|
|
|
|
Қазіргі ағымдағы құрам
Негізгі құрам
2018/2019 маусымда
№ | Қақпашылар | Туған күні | Азаматтығы |
---|---|---|---|
1 | Петр Чех | 20.05.1982 | Чехия |
19 | Бернд Лено | 04.03.1992 | Германия |
26 | Дамиан Мартинес | 02.09.1992 | Аргентина |
№ | Қорғаушылар | Туған күні | Азаматтығы |
2 | Эктор Бельерин | 19.03.1995 | Испания |
5 | Сократис Папастатопулос | 09.06.1988 | Грекия |
6 | Лоран Косельны | 10.09.1985 | Франция |
12 | Стефан Лихтштайнер | 16.01.1984 | Швейцария |
16 | Роб Холдинг | 12.09.1995 | Англия |
18 | Начо Монреаль | 26.02.1986 | Испания |
20 | Шкодран Мустафи | 17.04.1992 | Германия |
25 | Карл Дженкинсон | 08.02.1992 | Англия |
27 | Константинос Мавропанос | 11.12.1997 | Греция |
31 | Сеад Колашинац | 20.06.1993 | Босния |
63 | Джорди Осей-Туту | 02.10.1998 | Англия |
№ | Жартылай қорғаушылар | Туған күні | Азаматтығы |
4 | Мұхаммед Эль-Нени | 11.07.1992 | Египет |
7 | Генрих Мхитарян | 21.01.1989 | Армения |
8 | Аарон Рэмзи | 26.12.1990 | Уэльс |
10 | Месут Озил | 15.10.1988 | Германия |
11 | Лукас Торрейра | 11.02.1996 | Уругвай |
15 | Эйнсли Мэйтленд-Найлс | 29.08.1997 | Англия |
17 | Алекс Ивоби | 03.05.1996 | Нигерия |
29 | Маттео Гендузи | 14.04.1999 | Франция |
34 | Гранит Джака | 27.09.1992 | Швейцария |
69 | Джо Уиллок | 20.08.1999 | Англия |
№ | Шабуылшылар | Туған күні | Азаматтығы |
9 | Александр Ляказетт | 28.05.1991 | Франция |
14 | Пьер-Эмерик Обамеянг | 28.01.1989 | Габон |
23 | Дэнни Уэлбек | 26.11.1990 | Англия |
62 | Эдди Нкетиа | 30.05.1999 | Англия |
Иелері мен басшылығы
«Arsenal FC» компаниясы 100 % «Arsenal Holdings»тің иелігінде, оның иелері:
- 24,1 % — Дэни Физман (ағылш. Danny Fiszman)
- 15,9 % — Нина Брэйсуэлл-Смит (ағылш. Nina Bracewell-Smith)
- 14,58 % — «Red and White Holdings»
- 14,4 % — Ричард Карр (ағылш. Richard Carr)
- 12,19 % — Стэн Крёнке (ағылш. Stan Kroenke)
- 9,99 % — «Granada Media Group»
- 2,7 % — «Lansdowne Partners»
- шағындау 1 % — Питер Хилл-Вуд (ағылш. Peter Hill-Wood)
Басқа акциялар арнайы биржа «PLUS»та сатылады.
30 наурызда акциялардың бөлінуі:
- 25 % — Алишер Усманов (Red & White Holdings)
- 20,5 % — Стэн Кронке (ағылш. Stan Kroenke)
- 16,1 % — Данни Физман (ағылш. Danny Fiszman)
- 15,9 % — Леди Нина Брэйсуэлл-Смит (ағылш. Nina Bracewell-Smith)
- 4,4 % — Ричард Карр (ағылш. Richard Carr)
- 0,8 % — Питер Хилл-Вуд (ағылш. Peter Hill-Wood)
- 0,08 % — Лорд Харрис Пекхемский (ағылш. Lord Harris of Peckham)
- 0,07 % — Кен Фрэйр (ағылш. Ken Friar )
- 0,06 % — Сэр Чипс Кесвик (ағылш. Sir Chips Keswick)
- 17,09 % — Қалғандары
Трофейлер
- Бірінші дивизион (1992 жылға дейін) / Англия Премьер-лигасы (1992 жылдан кейін)[2] 13 титул
- Еуропа чемпиондар лигасы:
- Финалист (1): 2006
- Жәрмеңкелер кубогы (1):
- 1970
- УЕФА кубок иегерлерінің кубогі: 1 титул
Дереккөздер
- ↑ UEFA Champions League Press Release (2011–12) (PDF). Union of European Football Associations. Тексерілді, 27 ақпан 2012.
- ↑ a b 1992 жылға дейін Англия футболының жоғарғы дивизионы Бірінші дивизион болған, қазіргі кезде оны Англия Премьер-лигасы алмастырды. Англия футбол лигасының иерархиясында 1992 жылға дейін екінші дивизионы болып Футбол лигасының екінші дивизионы болып саналды, ал қазіргі уақытта оны Футбол лигасының чемпионаты алмастырды.
Сілтемелер
- Ресми сайт (ағыл.)