Василий Андреевич Жуковский: Нұсқалар арасындағы айырмашылық

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту
Тарихын шолу
← Ескірек өңдемеЖаңарақ өңдеме →
Content deleted Content added
VisualWikitext
Өңдеу түйіні жоқ
Өңдеу түйіні жоқ
11-жол: 11-жол:
| spouse =
| spouse =
}}
}}
'''Василий Андреевич Жуковский''' – орыс ақыны. Орыс әдебиетінде романтизмнің негізін салушылардың бірі. Помещик [[Бунин Иван Алексеевич|А.И. Буниннің]] заңсыз қалыңдығы – тұтқын түрік қызы Сальхиден туған. 1797 – 1801 жылдары [[Мәскеу]] университетінің жанындағы пансионда оқыған. 1812 жылы француз-орыс соғысына қатысты. 1815 жылы патша сарайына алынып, 1826 жылдан Ресей тағы мұрагерінің тәрбиешісі болды. А.С. Пушкинмен таныс болған. Ол өзінің патшаға жақындығын пайдаланып, декабрьшіл ақындардың, [[Шевченко, Тарас Григорьевич|Т.Г. Шевченконың]], М.Ю. Лермонтовтың, [[Пушкин, Александр Сергеевич|А.С. Пушкиннің]] жазасын жеңілдетуге көмектесті. Ресейде Орта Азия мен Қазақстанды зерттеумен айналысатын “Азия академиясын” құруды ұсынды. Жуковский 19 ғасырдың 30-жылдарынан бастап, көбінесе, шет елдерде тұрды. “Село молалары” атты тұңғыш өлеңі (Т.Грей өлеңінің аудармасы) 1802 жылы жарияланды. “Людмила” (1808), “Светлана” (1808 – 12), “Эол арфасы” (1814) балладалары Жуковскийді ақын ретінде танытты. Жуковский орыс әдебиетінде психол. лириканың негізін салды. Гомердің “Одиссейін” (1849), шығыс эпостарын (“Рүстем – Зораб”, 1847), Байрон, Шиллер шығармаларын орыс тіліне аударды. <ref> Қазақ энциклопедиясы, 4 том; </ref>
'''Василий Андреевич Жуковский''' – орыс ақыны. Орыс әдебиетінде романтизмнің негізін салушылардың бірі.<ref>“Қазақстан”: Ұлттық энцклопедия/Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы “Қазақ энциклопедиясы” Бас редакциясы, 1998 ISBN 5-89800-123-9</ref> Помещик [[Бунин Иван Алексеевич|А.И. Буниннің]] заңсыз қалыңдығы – тұтқын түрік қызы Сальхиден туған. 1797 – 1801 жылдары [[Мәскеу]] университетінің жанындағы пансионда оқыған. 1812 жылы француз-орыс соғысына қатысты. 1815 жылы патша сарайына алынып, 1826 жылдан Ресей тағы мұрагерінің тәрбиешісі болды. А.С. Пушкинмен таныс болған. Ол өзінің патшаға жақындығын пайдаланып, декабрьшіл ақындардың, [[Шевченко, Тарас Григорьевич|Т.Г. Шевченконың]], М.Ю. Лермонтовтың, [[Пушкин, Александр Сергеевич|А.С. Пушкиннің]] жазасын жеңілдетуге көмектесті. Ресейде Орта Азия мен Қазақстанды зерттеумен айналысатын “Азия академиясын” құруды ұсынды. Жуковский 19 ғасырдың 30-жылдарынан бастап, көбінесе, шет елдерде тұрды. “Село молалары” атты тұңғыш өлеңі (Т.Грей өлеңінің аудармасы) 1802 жылы жарияланды. “Людмила” (1808), “Светлана” (1808 – 12), “Эол арфасы” (1814) балладалары Жуковскийді ақын ретінде танытты. Жуковский орыс әдебиетінде психол. лириканың негізін салды. Гомердің “Одиссейін” (1849), шығыс эпостарын (“Рүстем – Зораб”, 1847), Байрон, Шиллер шығармаларын орыс тіліне аударды.<ref>Батыс Қазақстан облысы. Энциклопедия. — Алматы: «Арыс» баспасы, 2002
ISBN 9965-607-02-8 </ref>


[[File:ZhukovskyBasil.jpg|thumb|right|250px|[[В. А. Жуковский. 1902, май]]]]
[[File:ZhukovskyBasil.jpg|thumb|right|250px|[[В. А. Жуковский. 1902, май]]]]
19-жол: 20-жол:
File:Памятник Жуковскому в Александровском саду.jpg|<small>Ескеркіш Жуковскийге, Александровский бақшасында, [[Санкт-Петербург]]</small>
File:Памятник Жуковскому в Александровском саду.jpg|<small>Ескеркіш Жуковскийге, Александровский бақшасында, [[Санкт-Петербург]]</small>
</gallery>
</gallery>

<ref>Батыс Қазақстан облысы. Энциклопедия. — Алматы: «Арыс» баспасы, 2002
ISBN 9965-607-02-8 </ref>
==Пайдаланған әдебиттер==
==Пайдаланған әдебиттер==
<references/>
<references/>
{{stub:Тұлғалар}}
{{stub:Тұлғалар}}
{{wikify}}
{{wikify}}
[[Санат: Тұлға]]
[[Санат: Тұлғалар]]
[[Санат:Ж]]
[[Санат:Ж]]
[[az:Vasili Jukovski]]
[[az:Vasili Jukovski]]

11:00, 2011 ж. шілденің 27 кезіндегі нұсқа



Василий Андреевич Жуковский

Василий Андреевич Жуковский
Дүниеге келгені: 09.02.1783
Ресей, Тула облысы, Мищенское ауылы
Қайтыс болғаны: 24.04.1852
Германия, Баден-Баден, Петербургте жерленген
Мансабы: орыс ақыны

Василий Андреевич Жуковский – орыс ақыны. Орыс әдебиетінде романтизмнің негізін салушылардың бірі.[1] Помещик А.И. Буниннің заңсыз қалыңдығы – тұтқын түрік қызы Сальхиден туған. 1797 – 1801 жылдары Мәскеу университетінің жанындағы пансионда оқыған. 1812 жылы француз-орыс соғысына қатысты. 1815 жылы патша сарайына алынып, 1826 жылдан Ресей тағы мұрагерінің тәрбиешісі болды. А.С. Пушкинмен таныс болған. Ол өзінің патшаға жақындығын пайдаланып, декабрьшіл ақындардың, Т.Г. Шевченконың, М.Ю. Лермонтовтың, А.С. Пушкиннің жазасын жеңілдетуге көмектесті. Ресейде Орта Азия мен Қазақстанды зерттеумен айналысатын “Азия академиясын” құруды ұсынды. Жуковский 19 ғасырдың 30-жылдарынан бастап, көбінесе, шет елдерде тұрды. “Село молалары” атты тұңғыш өлеңі (Т.Грей өлеңінің аудармасы) 1802 жылы жарияланды. “Людмила” (1808), “Светлана” (1808 – 12), “Эол арфасы” (1814) балладалары Жуковскийді ақын ретінде танытты. Жуковский орыс әдебиетінде психол. лириканың негізін салды. Гомердің “Одиссейін” (1849), шығыс эпостарын (“Рүстем – Зораб”, 1847), Байрон, Шиллер шығармаларын орыс тіліне аударды.[2]

В. А. Жуковский. 1902, май

Пайдаланған әдебиттер

  1. ↑ “Қазақстан”: Ұлттық энцклопедия/Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы “Қазақ энциклопедиясы” Бас редакциясы, 1998 ISBN 5-89800-123-9
  2. ↑ Батыс Қазақстан облысы. Энциклопедия. — Алматы: «Арыс» баспасы, 2002 ISBN 9965-607-02-8

Үлгі:Stub:Тұлғалар

«https://kk.wikipedia.org/w/index.php?title=Василий_Андреевич_Жуковский&oldid=368809» бетінен алынған