Бесін

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Бесін - түс ауып, күн ұясына отырғанға дейінгі уақыт, мезгіл. Ел ішінде бірнеше түрге ажыратылып айтылады:

  • ұлы бесін - күннің қақ маңдайга келген кезі;
  • кіші бесін - күннің маңдайдан ауған кезі;
  • құлама бесін - бесіннің аяққы кезі.

Уақытты осылай межелеудің шаруашылық және ғұрыптық мәні болды. Ұлы бесін төрт түлік малдың тегіс жусайтын кезі. Осы уақытта қой, ешкі, сиыр, түйе және бие сауылады. Кейде осы мерзімде ауырған малды анықтап, емдеу шараларын да қолданады. Құлама бесін кезінде өрістегі малды қораға қарай айдап келуге дайындық жасалады. Яғни малдың «бас-аяғы» түгенделеді, аттың босаған айылын тартып, қажеггі әзірлік жасалады. Малды қораға қарай беттетеді. Ал кіші бесін кезінде күні бойы оқылатын парыз намазының екіншісі атқарылады.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Қазақтың этнографиялық категориялар, ұғымдар мен атауларының дәстүрлі жүйесі. Энциклопедия. - Алматы: DPS, 2011. - ISBN 978-601-7026-17-2