Георгий Николаевич Леонидзе
| Георгий Николаевич Леонидзе | |
| გიორგი ლეონიძე | |
 | |
| Туған күні | |
|---|---|
| Туған жері | |
| Қайтыс болған күні | |
| Қайтыс болған жері |
Тбилиси, Грузин КСР |
| Азаматтығы | |
| Мансабы |
ақын |
| Бағыты | |
| Жанры | |
Георгий Николаевич Леонидзе (груз. გიორგი ლეონიძე; 1899—1966) – грузин совет ақыны. Ол 1899 жылы 27 желтоқсанда Патардзеули, қазіргі Сагареджой ауданында дүниеге келді.
Еңбек жолы[өңдеу | қайнарын өңдеу]
Грузияның халық ақыны (1959), Грузия ССР ғылым академиясының академигі (1944). 1945 жылдан КОКП мүшесі. Тбилиси семинариясында (1913) оқыды. Шығармасы 1911 жылдан жариялана бастады. Леонидзе 1957-66 жылы Грузия ССР ҒА-ның Ш. Руставели атындағы Әдебиет институтының директоры болды. 2 рет Ленин орденімен марапатталған.
Шығармашылығы[өңдеу | қайнарын өңдеу]
Леонидзенің алғашқы лирикалық өлеңдерінде патриоттық әуен басым. Оның есімін жұртшылыққа кең танытқан «Ниноцминд түні», «Қыпшақтың жолығысуы», «Цесарка» (1924-25) т. б. лирикалық шығармалары болды. 20 жылдардың аяқ кезінен бастап Леонидзе советтік шындықты шабыттана жырға қосты. Осы бағытта туған туындылары: «Загэс түбіндегі түн», «Иори жағалауында». Леонидзе «Балалық және жастық шақ» поэмасында (1939, КСРО Мемлекеті сыйлығын алған, 1952), «Самгори» (1950 ) поэмаларында халықтың ерлік, батырлық дәстүрін жырлады. 1962 жылы «Сыйқырлы ағаш» атты әңгімелер жинағын жарыққа шығарды.
Ақын 1966 жылы 9 тамызда Тбилисиде дүниеден озады.
Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]
Маргвелашвили Г., Георгий Леонидзе, Тбилиси, 1959.