Залеман Карл Германович

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту
A.
Залеман Карл Германович.

Залеман Карл Германович (9.1.1850, Эстония, Таллин – 13.12.1916, Ресей,

Санкт-Петербург) – орыс зерттеушісі, түркітанушы, шығыстанушы, 1882 жылдан орыс археология қоғамының мүшесі, Санкт-Петербург ғылым академиясының академигі (1895). 1871 жылы Петербург университетінің шығыс тілдері факультетін (араб, парсы, түркі-татар бөлімі) бітірген. 1890 жылдан өмірінің соңына дейін Санкт-Петербург ғылым академиясының Азия музейінің директоры болды. Залеманның негізгі еңбектері парсы филологиясын, пехлеви, соғда тілдерінің лексикографиясын, осетин, шугнан және ягноб тілдерін зерттеуге арналған.

Залеман еңбектері[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  • “Хакім ата туралы аңыз” (1898)
  • “Жаңа парсы тілінің қысқаша грамматикасы” (1890, В.А. Жуковскиймен бірге)
  • “Кодекс куманикус” (1910),
  • “Манихей этюдтері” (1908 – 12), т.б. еңбектер жазды.

[1]

Інжілдің кейбір тарауларын татар тіліне (1882, 1886) аударды. Оның еңбектерінің қазіргі түркі тілдері мен қазақ тілі тарихын зерттеуге көмегі мол.[2]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. "Қазақ Энциклопедиясы", 4 том, 3 бөлім
  2. "Бартольд В.В., Карл Германович Залеман. 1849 – 1916".