Серафимович Александр Серафимович
Серафимович (лақап аты; шын фамилиясы - Попов) Александр Серафимович (19.01.1863, Нижнекурмоярск ст., Ростов облысы, Цимлян ауданы – 19.01.1949, Москва қаласы) – орыс совет жазушысы. 1918 жылдан КППС мүшесі. Әскери отбасыда туған. Балалық шағы Польшада өтті. 1883-1887 жылдары Санкт-Петербург университетінде физика-математикалық факультетінде оқыды. 1887 жылы А.И. Удьянов т.б. ісі бойынша айыпталып, жер аударылды. Тұңғыш әңгімесі – «Мұз үстінде» (1889). «Очерктер мен әңгімелер» атты алғашқы кітабы 1901 жылы жарық көрді. «Түн ортасында» (1906), «Жарлауытта» (1907) т.б. әңгімелерін, «Құмдар» повесін (1908), «Даладағы қала» романын (1912) жариялады. 1924 жылы жазылған «Темір тасқын» романы Серафимовичтың жазушылық даңқын шығарды. Серафимовичтың «Дон өнірі бойымен» (1931) очерктер жинағында коллективтендіру кезеңін, бірқатар публицистикалық шығармалар қатарында Ұлы Отан соғысы дүрбелеңін шебер суреттеді. Оның шығармалары КСРО халықтарының және көптеген шетел тілденріне аударылды. Қазақ тілінде Серафимовичтің «Торғай күні» (1931), «Өткен өмір туралы әңгімелер» (1953), «Керемет» (1966) т.б. кітаптары шықты. Әдебиет саласында аса көрнекті жетістіге үшін Серафимовичтің 1943 жылы КСРО Мемлекеттік сыйлығын алды. Ол Ленин орденімен, басқа 2 орденмен марапатталған.[1]
- ↑ Қазақ совет энциклопедиясы 1976 жыл. / М.Қ.Қаратаев