Мазмұнға өту

Сергей Александрович Скорых

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Сергей Скорых Футбол
Жалпы мағлұмат
Толық аты

Сергей Александрович Скорых

Туған күні

25 мамыр 1984 (1984-05-25) (40 жас)

Туған жері

Петропавл

Азаматтығы

 Қазақстан

Бойы

184 см

Салмағы

78 кг

Позиция

жартылай қорғаушы

Клуб жайлы ақпарат
Клуб

Қазақстан Тараз

Номері

72

Клуб карьерасы[* 1]
2001—2002 Қазақстан Есіл-Богатырь 34 (5)
2003—2005 Қазақстан Ертіс 64 (5)
2006—2009 Қазақстан Тобыл 96 (8)
2010 Қазақстан Шахтёр 20 (1)
2011—2013 Қазақстан Жетісу 69 (2)
2013—2014 Қазақстан Тараз 43 (3)
2015 Қазақстан Қайсар 7 (0)
2015—2017 Қазақстан Шахтёр 51 (2)
2018 Қазақстан Қызылжар 21 (0)
2019 Қазақстан Шахтёр 8 (0)
2020 Қазақстан Қызылжар 0 (0)
2023— Қазақстан Елімай-2022 0 (0)
Ұлттық құрамы[* 2]
2004—2011 Қазақстан Қазақстан 27 (0)
  1. Кәсіби клубтарда соққан голдары мен ойындары тек әртүрлі ұлттық лига чемпионаттарында ғана саналады.
  2. Ресми матчтарда ұлттық құрамда болған ойындары мен голдар саны.

Сергей Александрович Скорых (25 мамыр 1984 жыл, Петропавл, Солтүстік Қазақстан облысы, Қазақ КСР) — Қазақстан футболшысы жартылай қорғаушы.

Сергей Скорых 1984 жылы 25 мамырда Петропавл қаласында спортшылар отбасында дүниеге келген. Отбасында жалғыз бала болғандықтан ата-анасының үнемі назарында жүрді. Әкесі футболмен, анасы жеңіл атлетикамен айналысатын. Сондықтан оның спортшы болмауы мүмкін емес еді. Тіпті, ол балабақшада жүргенде-ақ допқа әуес тұғын. Футбол оның бала кезден серігі болды. Аргентинаның әйгілі футболшысы Диего Марадонаның шеберлігіне қызыққан бала Сергейөзінің болашағын тек футболмен байланыстыруға бел буады. Сондай-ақ, оны Марадонаның заманында өнер көрсеткен голландиялық шабуылшы Марко Ван Бастеннің шеберлігі де ерекше қызықтырды.

Алғаш футбол секциясына анасы бірінші сыныпқа барған күні жаздырады. Ол жерде өзінен бірнеше жас үлкен балалармен бірге жаттығады. Алғашқы жаттықтырушысы Генадий Гладышев деген балалар бапкері болды. Жас кезінде көптеген республикалық, халықаралық жарыстарға қатысып жүрді. Ленинградта өткен бір додада жүлделі орынмен оралғандары бар.

Қызылжардың «Есіл Богатырь» клубы 1999 жылы 15 жастағы Сергей Скорыхпен бес жылдық келісімшартқа отырады. Алғашқы айлығы 3000 теңге болғанын футболшының өзі сағыншпен еске алады. Ол кездері Петропавлдың балғын футболшыларын Дмитрий Огай жаттықтыратын. Огай футболдағы карьерасын енді ғана аяқтап, бапкерлік қызметтегі алғашқы жолын осы клубтың балаларын жаттықтырудан бастаған еді. Осы бапкердің алғашқы танымал шәкірттерінің бірі де осы Сергей болды.

2001 жылы «Есіл Богатырьдің» негізгі құрамына қабылданады. Алғаш 17 жасында Қазақстан біріншілігіндегі дебюттік кездесуін өткізді. Басында алаңда екінші шабуылшының қызметін атқарды. Кейіннен бапкерлер оған орталық алаңды сеніп тапсырады. Туған жерінің командасында екі жыл доп тепті. Одан соң бала кездегі бапкері Дмитрий Огай оны «Ертіске» өзі бас бапкер болып келгенде шақырады. Осылайша, Огайдың жаңадан жасақтаған командасынан Сергейге де орын табылды. Сол кездегі елімізде ең әдемі футбол көрсеткен кереку командасында да үш жылға жуық өнер көрсетті. Огайдың тұсында 2003 жылы алтын, 2004 жылы күмісті еншіледі. Чемпиондар лигасына, «Достастық» кубогына қатысты.

Ал 2006 жылы Дмитрий Огай «Тобылдың» тізгінін ұстағанда Сергейді ұмыт қалдырған жоқ. Жас кезінен талантын байқап, шеберлігін шыңдаған бұл бапкер Скорыхты қай командаға барса да тастамай алып жүрді. «Тобылда» Нұрбол Жұмасқалиев, Руслан Балтиев, Сергей Скорых үштігі команданың негізгі қозғаушы күші болды. Команданың негізгі шабуылын бастайтын да осы аталған үштік болды. Қостанайда екі мәрте күміс жүлде мен бір рет қолаға қол жеткізді. Қазақстан кубогы мен Интертото кубогына ие болды.

Ол «Тобылда» Дмитрий Огай бапкер болған жылдары ғана ойнайды. Дмитрий Алексеевич кеткеннен соң «Шахтермен» келісім шартқа отырды. Қарағандыда 20 ойын өткізіп, Қазақстан кубогының финалына дейін жетті.

Дегенмен, кеншілер шаһарында көп тұрақтаған жоқ. Бір кездері «Тобылда» Дмитрий Огайдың көмекшісі болған Асқар Қожабергенов «Жетісуға» шақырды. Асқар бапкер Сергейден бөлек «Тобылда» өнер көрсеткен Ұлықбек Бақаев, Сергей Остапенко, Андрей Харабара бастаған төрт-бес футболшыны Талдықорған командасына ауыстырды. «Тобылдың» бұрынғы футболшылары мен жергілікті ойыншылар сондай-ақ легионерлерден жасақталған команда ел біріншілігінде атой салды.Қазақстан чемпионатында «Шахтер» мен соңғы турға дейін үзеңгіқағыстырып келген «Жетісу» күміс жүлдеге қол жеткізді. Тіпті, бірнеше тур көшбастаған еді.

«Жетісуда» ол екі маусымнан аса өнер көрсетті. Еуропа лигасының іріктеу кезеңдеріне қатысты. Ал биыл бір кездері Қазақстан ұлттық құрамасының бас бапкері болған Арно Пайперс «Таразға» шақырды.

Кейін "Қайсарда" ойнады, тағы да "Шахтер" мен "Қызылжарда" доп тепті.

Ұлттық құрамада

[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Ұлттық құрамадағы алғашқы ойынын 2003 жылы 27 сәуірде Фарер құрамасына қарсы жолдастық кездесуде өткізді. Қазақстан құрамасында Арно Пайперс пен Бернд Шторк баптаған жылдары тұрақты түрде шақырылып тұрды. Әйгілі «Уэмблиде» өнер көрсеткен футболшылардың бірі.

Жетістіктері

[өңдеу | қайнарын өңдеу]
  • Қазақстан чемпионатының жеңімпазы: 2003 жылы
  • Қазақстан чемпионатының күміс жүлдегері: 2004, 2007, 2008, 2011 жылдары
  • Қазақстан чемпионатының қола жүлдегері: 2006 жылы
  • Қазақстан кубогының иегері: 2007 жылы
  • Қазақстан кубогының финалисі: 2011, 2013 жылдары
  • Интертото кубогының иегері: 2007 жылы.

Дереккөздер

[өңдеу | қайнарын өңдеу]