Дәл тию

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Дәл тию — оқ-дәрінің (артиллериялық снарядтың, минанын, ракетаның ұрыстык болігінің. авиабәмбанын, торпеданың және т.б.) тікелей нысанаға тиюі. Дәл тию сауытты жылжымалы нысаналарды (танктерді, бронетранспортерлерді, кемелерді) және айырықша берік қорғаныс кұрылыстарын жою үшін кажетгі шарт болып табылады. Дәл тиюдің маңызды жоюшы факторы ретінде снарядтың соққылық (сауыт бұзғыштық) әрекеті немесе сауытталған нысаналар бойынша бағытталған жарылыс (комулятивтік снаряд) эффектісі және инженерлік құрылыстар бойынша атыс кезінде снарядтың фугастық әрекеті болып табылады. Ыршудан кейін нысанаға тию дәл тию болып саналмайды. Дәл тию мүмкіндігі нысананың мөлшерлеріне, атыс қондырғысын есептеу дөлдігіне, шашырау шамасына, траектория бойында жою құралының басқарылуына байланысты болып келетін ықтималдығымен сипатталады. Артиллериялық зеңбіректер үшін дәл тиюдің ең жоғарғы ықтималдығы тура бағытпен ату кезінде, тура ату қашықтығы шегінде камтамасыз етіледі, ал аудандық нысаналар бойынша атыс кезінде 90 градус жакын қарсы алу бұрыштарында шашыраудың аз шамалары бар кашыктықтарда камтамасыз етіледі. Дәл тию ықтималдығын анықтау тәсілдері атыс анықтамасымен, бомба лақтыру теориясымен және басқалармен қаралады.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Қазақ тілі терминдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі: Әскери іс. Алматы:"Мектеп" ААҚ , 2001