Адамның жан-жақты дамуы

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Адамгершілік сезім теориялары - қоғамдық мәдениет байлығын игеру нәтижесінде қоғамның әрбір мүшесінің еңбегі жинақы іске, игілікті әрекетке, ал адам іскер және шығармашыл жеке адамға айналуы. Бұл адамды тар өрісті еңбек функциясына басыбайлы, біржақты, "жарым-жарты" тәуелді ететін әлеуметтік еңбек бөлінісін жойғанда ғана мүмкін болады. Бұл бір адамның бойына бүкіл және әртүрлі еңбек функцияларын, мамандықтарды және т.б. өзінен-өзін қабыстырып және жинау арқылы емес, адамнан жоғары тұрған дербес әкімшілік бақылаушы, бөліп тұрушы және т.б. функцияларды қажет етпейтін шын мәнісіндегі адамның жан-жақтылығын дамыту арқылы іске асады. Адам еңбек процесінде бұл функцияларды өзінің жинақы әрекетіне айналдырады, сөйтіп жан-жақты және шығармашылық субъектіге айналады.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Биекенов К., Садырова М. Әлеуметтанудың түсіндірме сөздігі. — Алматы: Сөздік-Словарь, 2007. — 344 бет. ISBN 9965-822-10-7