Анапластикалық олигодендроглиома

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту
Мидың топологиялық құрылымдарына негізделген анапластикалық олигодендроглиоманың өсуін математикалық модельдеу, екі жақты зерттеу (бейне)

Анапластикалық олигодендроглиома – нейроэпителиальды ісік, олигодендроциттерден, ұяшық жасушасының түрі болып табылады. Дүниежүзілік Денсаулық Сақтау Ұйымы (ДДСҰ) ми ісіктерінің жіктелуінде анапластикалық олигодендроглиомалар III дәрежеге жатқызылады[1] Аурудың ағымында ол IV дәрежелі өте қатерлі олигодендроглиомаға айналуы мүмкін.[2] Олигодендроглиомалардың басым көпшілігі спорадикалық түрде, расталған себепсіз және отбасында тұқым қуалаусыз пайда болады.

Белгілері мен белгілері[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Қояншық Ұстама.

Анапластикалық олигодендроглиоманың белгілері мыналарды қамтуы мүмкін:[3]

  • Ұстама
  • Бастың ауыруы
  • Дененің бір жағындағы әлсіздік
  • Тілдік қиындықтар
  • Мінез-құлық пен тұлғаның өзгеруі
  • Тепе-теңдік пен қозғалыс мәселелері
  • Жад проблемалары.

Патогенез[өңдеу | қайнарын өңдеу]

(Қатерлі) анапластикалық олигодендроглиома диффузды глиома тобына жатады және орталық жүйке жүйесінде (ми және жұлын) олигодендроциттердің прекурсорлық дің жасушаларынан туындайды. Бұл ісік, ең алдымен, өмірдің 4-ші және 5-ші онкүндігінде жиілік шыңына жеткен орта ересек жаста пайда болады.

Диагноз[өңдеу | қайнарын өңдеу]

(МРТ). Кейде, әдеттегі диагностикадан тыс, тіндегі метаболизм позитронды-эмиссиялық томография (ПЭТ) көмегімен көрсетіледі. Диагноз операциядан кейін жұқа тіндерді тексеру арқылы расталады. Анапластикалық олигодендроглиомалар көбінесе генетикалық материалдың жоғалуын көрсетеді. ДДСҰ III дәрежелі анапластикалық олигодендроглиомалардың шамамен 50-70% 1 -хромосоманың қысқа иінінде (1p) және 19- хромосоманың ұзын иығында (19q) біріктірілген аллельді жоғалтуларға ие. Бұл өзгеріс негізінен "1p / 19q Co Deletion" деп аталады. Бұл пациент үшін қолайлы болып көрінуі мүмкін және радиацияға немесе химиотерапияға жауап беру ықтималдығын арттырады. III дәрежелі олигодендроглиоманың (жоғары дәрежелі) тағайындалуы әдетте анапластикалық немесе қатерлі олигодендроглиоманың бұрынғы диагноздарын қамтиды.

Емдеу[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Хирургия ісік тудырған симптомдарды азайтуға көмектеседі. МРТ-да көрінетін ісікті мүмкіндігінше толық алып тастау, егер ісіктің орналасуы мүмкіндік беретін болса, артықшылық беріледі. Әдетте анапластикалық олигодендроглиоманың жасушалары диагноз қойылған кезде қоршаған сау ми тініне көшіп кеткендіктен, барлық ісік жасушаларын толық хирургиялық алып тастау мүмкін емес. "1p / 19q Codeletion" маркер терапия мен терапия комбинациясын таңдауда барған сайын маңызды рөл атқарады. Бұл ісік «еңбексіз жағдай» (аздап ауырсынумен немесе ауырсынумен байланысты баяу үдемелі медициналық жағдай) және нейрохирургия, химиотерапия және сәулелік терапиямен байланысты ықтимал ауру болғандықтан, нейроонкологтардың көпшілігі бастапқыда мұқият күту курсын жүргізеді және науқастарды симптоматикалық түрде емдейді. Симптоматикалық емдеу көбінесе құрысуларға қарсы препараттарды және мидың ісінуі кезінде стероидтарды қолдануды қамтиды. Одан әрі емдеу үшін радиация немесе темозоломидпен химиотерапия немесе Прокарбазин, CCNU және Винкристин (ПКВ) бар химиотерапия тиімді екені көрсетілді және анапластикалық олигодендроглиомаларды емдеу үшін қолданылатын ең жиі қолданылатын химиотерапия режимі болды.

Кибер пышақ анапластикалық олигодендроглиоманы емдеу үшін қолданылуы мүмкін.[4]

Болжам[өңдеу | қайнарын өңдеу]

5 жылдық салыстырмалы өмір сүру деңгейі: 20–44 жас, 76%. Жасы 45–54, 67%. Жасы 55–64, 45%. Прокарбазин, ломустин және винкристин 1975 жылдың мамыр айынан бастап қолданыла бастады. 48 жыл бойы анапластикалық олигодендроглиоманы емдеуді жақсарту үшін терапиялық зерттеулердің бөлігі ретінде жаңа терапевтік нұсқалар үнемі сыналған.

Зерттеу[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Неоплазмалар үлкен желіде бір-бірімен байланыс, өмір сүруге қажетті заттармен алмасады, осылайша сәулелену әсерін азайтады ашу болды. немесе химиотерапия. Аурудың таралуында желілік коммуникация да маңызды рөл атқарады. Ісік жасушалары тіпті сау жүйке жасушаларымен байланысқан және олардан тікелей сигналдар алады - осылайша ісіктер тезірек өседі. Зерттелетін механизмдер ісіктің осы түрінің өте агрессивті өсуіне түбегейлі жаңа түсініктемелер беріп қана қоймайды. Олар сонымен қатар жаңа емдеу әдістерін ұсынады - ми ісіктерінің өсуін тоқтату және қолданыстағы терапияны тиімдірек ету. Осылайша, ісік жасушаларының желілерінің бұзылуы және тіпті жойылуы онкологияда осы нәтижелерге негізделген алғашқы клиникалық зерттеулермен мүлдем жаңа терапиялық принципке айналады.[5]

Әдебиет[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  • Веллер М, ван ден Бент М, Преуссер М, Ле Рхун Е, Тонн Дж.К., Миннити Г, Бендсзус М, Балана С, Чинот О, Дирвен Л, француз П, Хеги ME, AS Якола, М.Платтен, П.Рот, Р.Руда, С.Шорт, М.Смитс, М.Дж.Тапхор, М. Reifenberger, W. Wick: Ересектердегі диффузды глиомаларды диагностикалау және емдеу бойынша EANO нұсқаулары. В: Табиғат шолулары. Клиникалық онкология. 18-том, №3, 03 2021 ж., 170-186 б.,doi:10.1038/s41571-020-00447-z , PMID 33293629, PMC 7904519 (Шолу).

Веб сілтемелері[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Анықтамалар[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Louis DN, Ohgaki H, Wiestler OD, Cavenee WK, Burger PC, Jouvet A, Scheithauer BW, Kleihues P, The 2007 WHO Classification of Tumours of the Central Nervous System Acta Neuropathol (2007) 114:97-109. PMID 17618441
  2. Radboud universitair medisch centrum. highly malignant oligodendroglioma, grade IV  (нид.).
  3. Sandberg, Julian Oligodendrogliom, hjärntumör: orsaker, symtom och behandlingar (6 наурыз 2022).
  4. Radiosurgery/Cyberknife.
  5. "Cancer Neuroscience: State of the Field, Emerging Directions". Cell 186 (8): 1689–1707. April 2023. doi:10.1016/j.cell.2023.02.002. PMID 37059069.