Аполог

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Аполог (көне грекше: ἀπόλογος — «баяндау», «мысалдау») — ғақлияға, ғибрат айтуға құрылатын шағын көлемді, астарлы әңгіме. Өлең түрінде де жиі ұшырасады. Зерттеушілердің айтуына қарағанда, аполог Шығыста пайда болып, мысал жанрының қалыптасуына ықпалын тигізген үлгі. XIX ғасырға дейін аполог және мысал синонимдер ретінде қатар қолданылатын болған. Ежелгі Үнді аңыздарынан тұратын "Панчататрада", араб тәмсілдерінің жинағы "Қалила мен Димнада" Шығыс апологтарының әлем таныған классикалық нұсқалары бар. Айқын аңғарылатын аллегориялық сипат, сатиралық пафос, аң-құстың адамға хас мінез-қылықпен көрінуі-апологтың негізгі ерекшеліктері. Хайуанаттар туралы қазақ ертегілерінің де бір парасын апологтар санатына жатқызуға болады. [1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Әдебиеттану терминдерінің сөздігі