Афференттік синтез

• Афференттік синтез - (лат. ferens - әкелуші) - функциялық жүйе теориясында шешім қабылдау мақсатымен қоршаған орта және іске қосылатын стимул жөніндегі есте сақталған материалды, мотивацияны, ақпараттарды жинау. Бұл тұрғыда жад (ес) - эволюция процесінде және жеке бастық тәжірибе арқылы қалыптасқан иерархияның әр түрлі деңгейіндегі өзара байланысты функциялық жүйелердің жинағы, ал мотивация - организм қажеттіліктерінің нақты бір көрінісі ретінде түсіндіріледі. Афференттік синтез кезінде мотивацияның арқасында бір кездері осы қажеттілікті қанағаттандыруға әкеліп соқтырған барлық жүйелердің актуалдануы арта түседі. Орта жөніндегі ақпарат осы жағдайға талап етілетін нәтижелерге қол жеткізуге көмектеседі. Мотивация және жағдайдың ықпалымен таңдап алынған әлде бір оқиға-іске қосылатын стимул - жүйелердің бірі болған сәтте ақырғы шешім қабылданады. Жүйелердің иерархиялық ұйымы организмнің қоршаған ортамен бейімделгіштік арақатынасының эволюциялық және жеке тұлғалық қалыптасуы. Афференттік синтез мидың әлдебір жекелеген құрылымынан орын алмайды; ол мидың және организмнің бүкіл көлемін қамтитын морфологиялық (орталық және перифериялық, афференттік және эфференттік) құрылымдарға жататын әр түрлі нейрондардың өзара әрекеттесу процесі болып табылады.