Ақшығанақ төрткүлі

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Ақшығанақ төрткүлі -ерте ортағасырлық қалашық орны. Шәуілдір—Шардара тас жолының оң жағында 1,5 км қашықтықта, Ақшығанақ көлінен оңтүстігіне карай 2,5 км жерде. 2004 жылы Отырар мемлекеттік археологиялық корық-музейінің археологиялық экспедициясы (жетекші С.Ахмет), 2005 жылы Оңтүстік Қазақстан археологиялық кешенді экспедициясының "Көксарай барлау тобы " (жетекші Х.Айтқұл) зерттеген. Қазіргі орны төрт бұрышты төбе. Бекіністі дуалмен қоршағандығы аңғарылады. Ортасында сопақша келген төбе бар. Солтүстік-шығыс жағының ұзындығы 70 м, оңтүстік жағының ұзындығы 130 м, солтүстігінің ұзындығы 66 м, оңтүстік-батыс қабырға ұзындығы 68 метр Ортадағы төбенің ауданы 40x47 м, биіктігі 1,5-2 метр Төбенің оңтүстік-батыс жағы ойыңқы сай болып келген (үстіңгі беті). Төбенің іргесіндегі су жинайтын бөгеннің теренд. 2 м, ауданы 10 метр. Айналдыра қазылған ор ізі байқалады. Дуалдың қазіргі биіктігі 0,6—0,7 м аралығында. Қалашық есігі оңтүстік қабырғаның ортасында орналасқан, ені 12 метр. Екінші есік оңтүстік қабырға тұсынан байқалады, ені 10 метр. Археологиялық зерттеулер барысында ескерткіштен қыш ыдыс сынықтары жинастырылды. Осыған қарағанда қалашықты халық 8— 11 ғасырларда мекендеген. Халқы егін егіп күнелткендігін қалашықтың солтүстігінен, шығысы мен батысынан табылған көне каналдардың орындары да айғақтайды.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Отырар. Энциклопедия. – Алматы. «Арыс» баспасы, 2005 ISBN 9965-17-272-2