Бұжыр (ру)

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

БұжырКіші жүз құрамындағы Әлімұлы, Шекті бөлімі.

Бұжыр Бөлекұлынан жеті ұл. Бәйбешеден екі ұл - Назар, Шүрен. Тоқалдан бес ұл - Ақмалай, Олжабай, Шағатай, Бұғыбай, Жанабай. Шыңғыс сауытын Бөлекке беріп, Бөлектен Бұжырға, Бұжырдан Назарға қалған сауыт, бұл сауыт қазір мұражайда тұр.[1]

Сауыт[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Тарихи тұлға. Шамасы бұдан 300-350 жыл бұрын өмір сүрген. Бұжыр палуан тұлғалы, қайратты да ірі болған. Қазақ пен қалмақ соғысында аса ерлікпен көзге түскен. Дүниеден өтерінде сауытын үлкен баласы Назарға, дулығасын - Шүренге, қылышын - Жекейге берген деп айтылады ауызекі әңгімеде. Сауыты - темір шынжырдан тоқылған кең көйлек сияқты дүние, ілгегі де шыншыр іспетті дөңгелек екен. Назарда екі батыр болған - Жәлімбет, Тыным. Кейін сауыт Тынымға, найзасы - Жәлімбетке тапсырылады. Сөйтіп сауыт қолдан - қолға көшіп, Дүзмағамбеттегі Абылази (1925 ж. туған) үйінде сақталған. Қатал заман кесірінен сауыт 40 жыл жер астында жатып, тот басқан. Сауыт қазірде Ақтөбе облыстық мұражайында сақтаулы.

Ұлдары[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. -Ақтөбе:Энциклопедия-Ақтөбе. «Отандастар-Полиграфия»ЖШС, 2001.-748 бет.