Ең аз ылғал сыйымдылығы

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Ең аз ылғал сыйымдылығы (Наименьшая влагоемкость) — топырақтың құрылымы біртекті, грунт сулары тереңде орналасқан жағдайда судың еркін ағуымен қандыра ылғалдандырылғаннан кейінгі топырақтың өз бойында ұстап тұра алатын ең көп су мөлшері; оның өлшем бірлігі кеуектілік пайызбен немесе топырақтың көлемдік массасымен өлшенеді.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Қазақ тілі терминдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі. Су шарушылығы. – Алматы, Мектеп, 2002.