Жабық кәріздеу

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Жабық кәріздеу (Закрытый дренаж; французша drainage, ағылшынша drain — құрғату) — құрғатылатын аумақтан артық топырақ-грунт суларын жасанды жабық (жер асты) арна-кәріздердің көмегімен жинау және әкету.

Құрылымды немесе арналар жүйесін (мысалы, керамикалық кәріз), грунт суының деңгейін төмендетуді немесе оларды ұстап алуды қамтамасыз ететін құрғату әдісін, жер асты құбырлары немесе қуыстары арқылы құрғату тәсілін де Жабық кәріздеу деп атайды. ТМД елдерінде кәріздер немесе ұңғымалардың жабық жүйелерімен құрғатуды Жабық кәріздеу деп атайды. Жабық кәріздеу ауыл шаруашылығы мелиорацияларында, құрылыста, шымтезек өндірісінде, кен өндіру орындарында және т.б. кең қолданылады.

Жер бетіне қатысты орналасуына қарай жабық кәріздеу:

Құрғату ауданындағы орнына қарай:

Құбырлар даярланған материалдарға байланысты:

Құралы мен қолданылатын машиналарға қарай:

Көріздеудің кез келген түрінде грунт сулары гравитациялық күштердің әсерімен құбырлардың қуысына немесе каналдарға сорғиды және солармен жинақталу (коллекторлық) желісіне тасымалданады да, құрғату аумағынан тысқа шығады.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Қазақ тілі терминдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі. Су шарушылығы. – Алматы, Мектеп, 2002.