Жарықтың дифракциясы
Жарықтың дифракциясы – жарықтың түзу сызық бойымен таралудан ауытқуын немесе жарықтың тосқауылды орағытып өтуін айтады.
1665 жылы Италия физигі Франческо Мария Гримальди ашты. Ол өте қарапайым тәжірибе жүргізген. Терезе қақпақтарының арасына өте жіңішке саңылау қалдырған. Сол саңылау арқылы жарық сәулесі жуандығы әртүрлі таяқшаларға түскен. Олардан көлеңкелерін зерттеп, ол геометриялық оптика заңын сақталмағанын байқаған. Нәтижесінде көлеңке болатын жерлерде ақ жолақтар байқалған, оның үстіне олар боялған боп шыққан.
Жарықтың дифракциялық құбылысын Гюйгенс пен Френель түсіндірген. Гюйгенс-Френель принципі бойынша толқын шегінің әрбір нүктесін жаңа сфералық толқынның орталығы деп есептеуге болады. [1]
Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]
- ↑ Физика жалпы білім беретін мектептің жаратылыстану бағытындағы 11-сыныбына арналған. Алматы «Мектеп» 2011 жыл.
 | Бұл мақалада еш сурет жоқ.
Мақаланы жетілдіру үшін қажетті суретті енгізіп көмек беріңіз. Суретті қосқаннан кейін бұл үлгіні мақаладан аластаңыз.
|