Игорь Марксович Гонопольский

Игорь Марксович Гонопольский (1949 жылы 16 мамырда Қызылорда қаласы) - кинорежиссер. Ұлты - еврей.

Әкесі - Гонопольский Маркс Хаймович, зейнеткер, атақты кеңес ғалымы, профессор, дәрігер болып жұмыс істеген. Анасы - Гонопольская Мира Наумовна, марқұм, дәрігер болып жұмыс істеген.

С.М.Киров атындағы Қазақ мемлекеттік университетінің журналистика факультетін (1971) журналист мамандығы бойынша; Ленинград мемлекеттік театр, музыка және кинематография институтының режиссерлік факультетін (1978), кино мен телевизияның режиссері мамандығы бойынша бітірген.

Еуразиялық телевизия мен радио академиясының академигі (2001 жылдан).

Орыс және ағылшын тілдерін біледі.

1978 жылдан - «Қазақтелефильм» киностудиясында (қазіргi - «Ш.Айманов атындағы Қазақфильм» АҚ), Тәуелсіз продюсерлік орталықтың кинорежиссері.

Қазіргі уақытта - «VG Company» продюсерлік студиясының көркемдік жетекшісі.

«Бірінші станса» (1980), «Есімде жоқ» (1982), «Түнгі нан» (1982), «Газ қаупі бар жұмыстар» (1983), «Көгілдір алтын» (1984), «Марқумдар туралы жаман айтпайды» (1987),«Ақырғы сөз» (1989), «Бірінші күн» (1990), «Се ля ви» (1991),«Эйзенштейн Алматыда (1941-1944)» (1998), «Ұлы дала астаналары» (1998), «Түс тазалығы» (1999), Келешек тарихы» (2001) жәнө тағы басқа деректі фильмдердің режиссері.ҚР Еңбек сіңірген өнер қайраткері (2007).

КСРО, ҚР Кинематографистер одақтарының мүшесі.

Әскери атағы - запастағы капитан.

Діни көзқарасы - атеист.

Саяси қайраткер ретіндегі идеалы - Н.Ә.Назарбаев.

Қазақстанның болашағы туралы болжамы - «Демократия мен өнеркәсіптік әл-ауқаттың ұлғаюы».

Хоббиі - балық аулау.

Сүйіп оқитын әдебиеті - Э.Е.Севела, М.Кундера.

Үйленген. Жұбайы - Балақаева Гүлжан Бектұрқызы, продюсер. Ұлдары - Антон (1974 жылы туған), Аркадий (1969 жылы туған);қызы - Мария (1979 жылы туған).