Коммутация (лингвистика)

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Коммутация (лат. commutation - алмастыру) – тілдің екі белгісі арасындағы қатынас. Бұл қатынаста бір белгінің бейнесі мен мағынасы басқа бір белгінің бейнесі мен мағынасына ұқсас болған жағдайда, оларды коммутациялық байланыста болады деп есептейді.[1]

«Коммутация» ұғымын Л.Ельмслев 1935 ж. Ұсынған. Глоссемантикадағы белгілер арасындағы парадигматикалық қатынастарды анықтау үшін қолданған. Ол коммутациялық тексті ұсынды, мұнда ең кіші элементтерді (тексемалар) түрі мен мағынасына қарай бөлек қарастырды. Мысалы: «моль», «ноль», «роль», «руль» сөзздерінің жазылуы ұқсас, бірақ мағыналары мүлдем басқа, ал сөздердің мағынасы бір болса олар коммутацияға түспейді.

  1. Салқынбай А., Абақан Е. Лингвистикалық түсіндірме сөздік: - Алматы: Сөздік-Словарь, 1998. – 304 б.