Көмірлердің мегаморфизмі

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Көмірлердің мегаморфизмі - қазба көмірлердің химиялық құрамының, физикалык қасиеттері мен ішкі құрылымының өзгеруі нәтижесінде көміртек мөлшері біртіндеп артатын бір бағытты процесс. Бұл өзгеру негізінен геологиялық процестер нәтижесінде дамитын температура мен қысымның орекетіне байланысты. Бір бағытта жүретін химиялық процестердің басты-бастылары: гидратсыздану, карбоксилсіздену және метансыздану. Көмірлену терминіне қатысты алғанда көмірлердің мегаморфизмі жекеше термин саналады, себебі ол шымтезектің қоңыр көмірге айналу процесін қамтымайды. Көмірлердің мегаморфизмінің білінімі табиғи жоғары температура мен қысымның ықпалынан жүріп, ор түрлі белгілер бойынша жіктеледі:

1) осы факторлар ықпалының ұзақтығы мен көмірдің өзгеруің таралған ауқым шамасы бойынша: аймақтық, термалық және жапсарлық К.м. түрлері;

2) қатпар жаралу процесіне қатынасы бойынша: инверсияға дейінгі, инверсиялық, орогенге дейінгі, орогендік және орогеннен кейінгі, палеометаморфизм, радиоактивті және статистикалық метаморфизм. Көмірлердің мегаморфизмінің кейбір түрлерін (термалық, жапсарлық, динамометаморфизм, радиоактивті метаморфизм) эксперимент түрінде жүргізуге болады. [1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Қазақ тілі терминдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі: Геология — Алматы: «Мектеп» баспасы, 2003.ӀSВN 5-7667-8188-1 ӀSВN 9965-16-512-2