Көпұлтты ұжым өкілдерінің ұлттық-психологиялық ерекшеліктерін есепке ала отырып тәрбиелеу шаралары жүйесін өткізу

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Көпұлтты ұжым өкілдерінің ұлттық-психологиялық ерекшеліктерін есепке ала отырып тәрбиелеу шаралары жүйесін өткізу — анықталған этникалық өкілдеріне арналған, педагогикалық ықпал және әсердің эдістері мен тәсілдерінің, бағыттарының жиынтығы. Бұл іс-әрекеттің басты элементі болып келетін, біріншіден, әртүрлі этникалық өкілдерін зерттеу. Тәрбиешілер міндетті түрде сондағы жұмыс істейтін өкілдерін халықтың салт-дәстүрімен, әдет-ғұрыптарымен алдымен танысу керек. Соңғы зерттеулер үздіксіз үрдісте болу керек, уақыт барысында әрдайым тереңдетіліп, жетіліп отыру керек, жоғарыда айтылған жетістікке жеңіс айласын, бәрі бірде педагогикалық өзінің өз ықпалының жетілу кезеңі келеді.

Екіншіден - көп ұлттық топтағы адамгершілік-психологиялық климаты және тәрбиешілердің өзара қарым-қатынас мағыналылығы педагогикалық іс-әрекеттің манызды бағыты болып келеді. Бұл жағдайда мамандар ғалымдардың ұсыныстарынсыз жетілуі мүмкін емес, олардың ендірілген немесе әдейі істелінсе әдістер арқылы, топтағы ұлтаралық қарым-қатынастың жалпы көрінісін көрсетуге мүмкіндігін береді, мұндағы тәрбиелеу үрдіс негізіндегі жетілу бағытын түзетеді және анықтайды. Үшіншіден - көпұлтты топтың бірігуіндегі тәрбиешінің іс-әрекетіндегі маңызды орын алатын оның ең басты мәселесі - этникалық жалпылықтың сол немесе басқа әрбір нақты өкілдерге тура бетпен қарау, нақты шығару, ұлттық мәселелер ерекшелігі бойынша әрбір адамның позиция әдетте топтарда қалыптасқанына және пікіріне назар аударып қабылдау, мағыналау.

Тәрбиеші міндетті түрде әртүрлі этниканың жалпылылық өкілдерінің, қарым-қатынас түрлерімен және нормаларын сәйкестіруге тырысу керек, адамдардың ұлттық-психологиялық ерекшеліктер білімін кең қолдану керек топтағы активті бөлуін эффектті стимулдық үшін. Топтың бірігу үрдісінде тәрбиелеу міндетті түрде ұлтаралық қарым-қатынасын жағдайына әрдайым анализ жасап отыру керек, сонымен бірге әртүрлі ұлт өкілдер арасында туыстықты және достастықтың нығаюына ықпал жасау керек. Төртіншіден доптағы келіспеушілік ситуациясын алдын ала болдырмауын тәрбиеші іс-әрекетінің басты бағыты болып келеді, егер де солай болмаса бір ұлттың басқа бір ұлт өкілдер дұрыс елес өзара карым қатынас қалыптасуы.

Олардың арасындағы тікелей контактын ерте жиналған тәжірибенің болмауы, ал кейбір кезде қарым-қатынастың және өзара әрекеттесуден нәтижесі артық әсер етеді және көрсетеді. Бірінші кезде әртүрлі ұлт өкілдер ортақ іс-әрекетінде микротоптағы жергілікті белгілер арқылы көпұлтты топтар мүшелерінің артық тұйықтықты көруге болады. Барлық топтың мәселелері мен және мақсатына соңғылардың мүдделері қарама-қарсы болмауын бақылап отыру.

Осы бірігудің арасындағы қандайда-бір қақтығыс пайда болған кезде, ең бастысы, қолайлы кезеңді өткізіп алмау керек. Сонымен қатар барлық мүмкін мөлшерді кабылдау, содан соң келіспеушілік күшейіп кептегендей. Осындай шаралар көпұлтты активтік беделіне қамқорлық жасау мүмкін. Тәрбиеші міндетті түрде өз мүмкіндігінше барлығын істеу керек, соңы белсенді мүшелер барлық ұлттар өз мүдделерін көрсете білу, топтарға кіретіндер. Бесіншіден, көпұлттық топтағы тәрбиелеу іс-әрекетінің маңызды элементі болып келетін ұлтаралық қарым-қатынас мәдениетінің қалыптасуы.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Орысша-қазақша түсіндірме сөздік: Педагогика / О 74 Жалпы редакциясын басқарған экономика ғылымдарының докторы, профессор Е. Арын - Павлодар: "ЭКО" ҒӨФ. 2006. - 482 б. ISBN 9965-808-85-6