Лашық

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Лашық — уақытша тұруға арналған шағын баспана. Лашықты көшпелі халықтар көші-қон кезінде уақытша демалатын, қолайсыз ауа райынан қорғанатын тұрақ ретінде пайдаланған. Оны іргесін шеңберлендіре, ұштары жерге қадалған 3 — 4 сырғауыл-сырық басын айқастыра байлап жасайды. Үстіне киіз немесе тері-терсек жабады. Ол жылдам құруға, әрі бұзып жинауға қолайлы. Лашық атауы орыс тіліне “лачуга” болып енген. Солтүстік Американың байырғы халықтары Лашық тәрізді “вигвам” деп аталатын баспананы пайдаланған.

Тарихы[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Вигвамның тарихы еуропалықтар американдық материкке келгенге дейін және тіпті Мая империялары, Инкалар мен Ацтектердің пайда болуынан бұрын басталады. Үй салу технологиясы климатқа байланысты өзгеріп отырды: үндістер Американың солтүстігінде де, оңтүстігінде де - полярлық аймақтардан экваторға дейін мекендеді. Орындау техникасына сүйене отырып, үйді күмбез тәрізді саябақ ретінде сипаттауға болады. Олар үлкен мөлшерге жетті және 30 адамға дейін арналған. Үйдің негізі жұқа икемді бұтақтардан жиналды. Ол ағаш қабығының үлкен немесе кішкентай бөліктерімен жабылған. Осы мақсатта үндістер қарағай мен қайыңды пайдаланды. Құрылым сонымен қатар қамыс, шөп, жүгері жапырақтарымен жабылған. Жоғарғы қабат кейде басқа жақтауымен, сыртқы жағынан, басылған.