Лукино Висконти
| Лукино Висконти | |
| итал. Luchino Visconti | |
 Лукино Висконти (1972) | |
| Жалпы мағлұмат | |
|---|---|
| Туған кездегі есімі |
Лукино Висконти ди Модроне |
| Туған күні | |
| Туған жері | |
| Қайтыс болған күні | |
| Қайтыс болған жері | |
| Азаматтығы | |
| Мамандығы | |
| Белсенді жылдары | |
| Бағыты | |
| IMDb | |
Лукино Висконти ди Модроне (итал. Luchino Visconti di ModroneLuchino Visconti di Modrone; 2 қараша, 1906 жыл, Милан — 17 наурыз 1976 жылы, Рим) — илтаьяндық опера және драмалық театр мен кино режиссері. Висконти атт архитектуралық құрылыстың өкілі. Оның толық аты —дон Лукино Висконти ди Модроне, граф Лонате Поццоло, синьор ди Корджело, консиньор ди Сомма, Кренна и Аньяделло, миландық ақсүйек. Итальяндық коммунистік партияның мүшесі болған.
Өмірбаяны[өңдеу | қайнарын өңдеу]
Лукино Висконтидің әкесі Висконти ди Модроне Савой династиясына адал қызмет етті, герцог титулының йесі болған. Ла Скала театрына қамқоршылық жасады, 1914—1919 жылдар аралығында «Интернационале» миландық футбол клубын басқарды. Оның анасы бай өнертапқыштың қызы болды. Жас кезінен Лукино операмен айналысты және аттарды қатты жақсы көрді. 1930 жылдары ол Парижге кетіп қалды және мұнда ол Жанна Ренуар атты режиссердәі ассистентә болды.
Екінші дүниежүзілік соғыс кезінде Висконти итальяндық коммунистермен жақын араласты, қарсы тұруға көмектесті, антифашистік келісімдер ұйымына қатысы бар деген күдікпен түрмеге қамалды. «Басқалардың айтуы бойынша, Висконти өзі он бес күнін өткізіп, ату жазасына кесілген түрмеде жыныстық бопсалаудың құрбаны болды», — деп жазады Висконти шығармашылығы туралы диссертациясын қорғаған Андрей Плахов.
1943 жылы жекеменшік дүниеге және Италияның меншікті мүлігіне Джеймса М. Кейннің « Почташы әрдайым екі рет қоңырау соғады (орыс.Почтальон всегда звонит дважды)» романы желісінде «Одержимость» ең алғашқы толық метражды фильм түсірілді. Режиссердің сөздері бойынша, осы прото-нуарды түсіру үшін ол анасынан қалған және басқа да өзінің барлық құнды дүниелерін саудағы салған екен. Висконти өзінің коммунистік партияға деген сүйіспеншілігін өмірінің соңына дейін сақтап қалды.
Келесі толық метражды көркем фильм— «Земля дрожит» (Жер дірілдейді) — Итальяның Сицилия облысында профессианал емес актерлерінің қатысуымен түсірілді және Италияда нағыз тамсанулар туғызды. Бұл фильм болашақ жұмыс күші жайлы трилогияның бастапқы бөлігі болады деп тұспалданды. Трилогия ешқашан осылай аяқталмай қалды, бірақ осыдан кейін Висконти итальяндық неореализмнің діни ұстаздардың бірі болып саналды.
40-50 жылдары Висконти бәрінен бұрын театр режиссері болды,заманауый драматургтарды алдыңғы қатарға қоюға тырысты, солардың қатарында Жана Кокто, Жана Ануя, Теннесси Уильямс және Артура Миллер; опера сахнасында дабірнеше қойылымдар қойды. «Травиата» Дж. Верди оның К. М. Джулинимен бірге 1954 жылы Ла Скалада Мария Класстың басты партияда ойнаумыен қойылған, алайда өз уақытында ол милан публикасында жарық көрмеді, ал содан кейін тіпті ертеректе аңызға айналып кетті.