Мамия Иосифович Баканидзе

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Баканидзе Мамия Иосифович (1931) — ғалым, философия ғылыми кандидаты Шота Руставели атындағы Тбилиси мемлекеттік университетін бітірген соң (1954), Қазақстан ҒА Философия және құқық институтының аға лаборанты, кіші, аға ғылыми қызметкері, сектор меңгерушісі, (1978—1984) қызметтерін атқарды. 1984 жылдан Грузия ҒА Философия институтының жетекші ғылыми қызметкері. Баканидзеның негізгі еңбектері диалект. логиканың өзекті мәселелерін зерттеуге арналған. Әсіресе, логикалық формаларды (ұғым, пайым, тұжырым) жүйелеу мәселесіне көп көңіл бөліп, солардың ішінде субординация (бір-біріне бағыну) проблемасына тереңірек талдау жасады. Ойлау заңдылықтарын зерделей келе, диалект. қайшылық, нақтылық, іс-әрекеттік, тарихилық, т.б. негізгі принциптерінің атқаратын қызметтерін психология, логика және философия тарихына негіздей отырып талдады. Ол — “Проблемы логики и диалектики познания” (1963), “Проблема субординации логических форм” (1968), “Диалектическая логика: формы и методы познания” (1987) кітаптарының авторы. Қазақстан Мемлекеттік сыйлығынын лауреаты (1984).[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. «Қазақстан»: Ұлттық энцклопедия / Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы «Қазақ энциклопедиясы» Бас редакциясы, 1998 ISBN 5-89800-123-9, II том;