Радиолокациялық барлау

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Радиолокациялық барлау — объектілерден (нысаналардан)радиотолқындардың шағылысу құбылысын пайдалануға негізделген объектілерді (нысаналарды) табу мен олардың координаталарын немесе қозғалыс параметрлерін анықтау; радиолокациялық қамтамасыз етудің құрама бөлігі.

Радиолокациялық барлау кез келген метеорологиялық жағдайларда күндіз және түнде объектілердің (нысаналардың) құрамын, орнын және кимыл сипатын анықтауға, ұшақтар мен тікұшақтардың ұшу параметрлерін, миналар, снарядтар, ракеталардың ұшу траекториясын анықтауға, қарсыластың артиллериялық атыс бекіністері мен ұшыру бекіністерінің аудандарын анықтауға; қарсыластың радиолокациялық кедергілерінің түрі мен карқынын анықтауға; өз артиллериясының атысын дәлдеуге; ядролық жарылыстардың эпицентрін белгілеуге және т.б. мүмкіндік береді.

Ол жергілікті жерде, ұшақтарда, кемелерде және басқа жылжымалы объектілерде орнатылатын радиолокациялық станциялар көмегімен жүргізіледі. Бүйірлік шолуда радиолокациялық станцияларын қолданумен әуелік барлау жүргізілген кезде ұшақ (тікұшақ) курсының жақтарында жергілікті жерді бір жақты немесе екі жақты шолуға қол жеткізіледі. Мұндай радиолокациялық станциялардың шешуші мүмкіндіктері әуе барлауының фото және теледидарлық құралдарынын шешуші мүмкіндіктеріне жақындайды.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Қазақ тілі терминдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі: Әскери іс. Алматы:"Мектеп" ААҚ , 2001