Ракета траекториясы

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Ракета траекториясы — кеңістікте ұшу кезінде ракетаның ауырлық орталығының жүру жолы. Баллистикалық ракеталардың траекториясы екі бөлікке бөлінеді: белсенді — тарту күші әсерінен ұшу (жұмыс жасаушы козғалтқышпен) және енжар — тарту күшінің әсерінсіз, қозғалтқыш өшірілген жағдайдағы. Тік ұшып шығатын, алыс қашықтықта әрекет ететін баллистикалық ракеталар үшін траекторияның белсенді бөлігі өз кезегінде тік (бастапқы) және көлбей ұшу (қозғалтқышты өшіру және ракетаны траекторияға шығару бөлігі) учаскелері болып бөлінуі мүмкін.

Баллистикалық ракетаның енжар бөлігі де екіге бөлінеді. Біріншісі (еркін ұшу бөлігі) атмосфераның сұйылтылған қабатында жатады. Онда іс жүзінде аэродинамикалық күш болмағандықтан, ракета белгілі бағытсыз, лақтырылған дене сияқты ұшады. Екіншісі (тұрақтану бөлігі) атмосфераның тығыз кабаттарында жатады. Мұнда аэродинамикалық күштер елеулі шамаға жететіндіктен, ракета тракты және жоғары қызумен ұшады. Қанатты ракеталар мен танкіге қарсы басқарылатын реактивті снарядтар ұшып шыққаннан бастап нысанаға дейін қозғалтқыш көмегімен ұшады, сондықтан оның траекториясының енжар бөлігі болмайды.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Қазақ тілі терминдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі: Әскери іс. Алматы:"Мектеп" ААҚ , 2001