Саяси ерік
Саяси ерік - саяси субъектінің рефлекстік, рухани және эмоциялық деңгейдегі өзінің қызметін реттеу қабілеті. Ерік ұғымы алғашқы кезде саяси субъектінің өз шешімі бойынша, бірақ оның тілегіне сай келмейтін іс-әрекетке баруын түсіндіру үшін қолданылды. Кейін адамның тілектер қақтығысы жағдайында еркін таңдау мүмкіндіктерін түсіндіру үшін пайдаланылды.
Саяси еріктің негізгі қызметтері[өңдеу | қайнарын өңдеу]
- саяси қызмет мақсаттары мен себептерін тандау;
- саяси әрекет себептері жеткілікті немесе жеткіліксіз болған жағдайда іс-әрекетке итермелеуді реттеу;
- субъектімен жүзеге асырылатын интеллектуалдық және эмоциялық үрдістерді түсінікті саяси қызмет жүйесіне үйымдастыру;
- қойылған саяси мақсаттарға қол жеткізу барысындағы кедергілерді жою үшін физикалық және психикалық мүмкіндіктерді жүмылдыру.
Саяси еріктің болуы саяси іс-әрекетгі реттеуге мүмкіндік береді. Еріктік реттеуді қажетсінетін үш түрлі саяси жағдайды көрсетуге болады:
- саяси іс-әрекетке итермелейтін қажеттілік төмен болған жағдайда ұмтылушылық тапшылығын толтыру;
- қақтығыс жағдайында саяси іс-әрекет түрлерін, қажеттілік, мақсаттар мен құралдарын тандау;
- сыртқы және ішкі әрекеттерді және олармен байланысты интеллектуалдық, эмоциялық және рухани үрдістерді реттеу.
Саяси ерік - саяси қызметтің ажырамас құрамдас бөлігі. Сондықтан саяси ерік қазіргі әлемдегі өткір идеологиялық, экономикалық, әлеуметтік-саяси мәселелерді шешу факторы болып табылады.
Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]
- ↑ Саяси түсіндірме сөздік. – Алматы, 2007. ISBN 9965-32-491-3
Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |
Бұл мақалада еш сурет жоқ.
Мақаланы жетілдіру үшін қажетті суретті енгізіп көмек беріңіз. Суретті қосқаннан кейін бұл үлгіні мақаладан аластаңыз.
|
Бұл — мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет. |