Снаряд

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Снаряд — зеңбіректен ату үшін қолданылатын оқ түрі.

Ол құрылысына, қандай металмен қапталғанына, неге жұмсалатынына қарай әр түрлі болып келеді:

Жаудың соғыс техникасы мен тірі күшін талқандауға, қорғаныс пен бекіністерін қиратуға, жаудың көзін жарықпен шағылыстыруға, сынап байқауға, мақсатты белгі, сигнал беруге, үгіт әдебиетін таратуға және т.б. арналады.

Алысқа ататын зеңбіректердің ұшының бас жағы ұзынша, орталық бөлігі - қысқа болып келеді. Зеңбіректерді оқтауды жеңілдету үшін диаметрін зеңбіректің калибрінен біршама кіші етіп жасайды. Негізгі белігін атыс кезінде дұрыс бағытқа багыттаушы тетік иір ойықтарға тіреліп, Снарядтың траекторияда ұшу тұрақтылығына қажетті айналмалы жылдамдық туғызады. Снаряд қолданылатын мақсатына қарай негізгі, арнаулы және көмекші болып бөлінеді.

Негізгі мақсатқа қолданылатын Снарядтар: фугасты, жарықшақты, жарықшақты фугасты, кумулятивті (жарылыстан шығатын күшті дүмпу және жоғары температура арқылы сауыт жандыратын Снаряд), сауыт бұзғыш, бетон бұзғыш, химиялық, өртегіш, шрапнель (домалақ қорғасын оқ толтырылған артиллериялық) және картечь (әдеттегіден ірі етігі жасалған қорғасын оқ толтырылған), нысананы тікелей атқыш және қиратқыш; арнаулы мақсатқа қолданылатын Снарядтар жарық бергіш, түтіндеткіш, үгіттік, сынап байқағыш, жауға жарық түсіргіш, түтіннен шымылдық жасағыш, атыс арқылы жауды сынап байқағыш, орналасқан жерге үгіт әдебиеттерін шашып таратқыш; көмекші мақсатқа қолданылатын Снарядтар (практикалық жаттығуға арналған және т.б.) әскерлердің әскери дайындық жаттығуларына және полигондық атысқа пайдаланылатын Снарядтар болып бәлінеді. Минаатқышқа арналған миналар Снарядтың ерекше түрі болып саналады.

[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Қазақ тілі терминдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі: Әскери іс. Алматы: «Мектеп» ААҚ , 2001 жыл