Таужыныстардың жинауыштық қабілеттерін зерттеу әдістері

тау жынысытардың жинауыштық қабілеттерін зерттеу әдістері. Жинауыш тау жынысытардың өте маңызды параметрлерін анықтау әдістері. Бұл әдістердің басты-басты үш түрін атауға болады, олар — зертханалық, гидродинамикалық және өндірістік-геофизикалық әдістер. Зертханалық әдістер жинауыштарды зерттеудің барлық сатылары барысында жүзеге асырылады, олар ұңғыма оқпанынан көтеріліп алынған бұрғылау тасбағандарын немесе жер бетіндегі ашылымдардан кертіліп алынған түпнегіз тау жынысы үлгілерін жан-жақты саралауға негізделген. тау жынысытардың физикалық әдістер көмегімен анықталған кеуектілігі, өтімділігі сумен және мұнаймен қанығу дәрежесі және қалдық сумен қанығу дәрежесі сияқты көрсеткіштері барынша нақты болып келеді, сөйтіп олар кенорын қорын есептеу барысында және сол кенорынды игеру жобасын жасақтауда кеңінен пайдаланылады. Петрографиялық әдістер тау жынысытардың кеуектілігін, микрожарықшақтық параметрлерін анықтауға мүмкіндік береді, бұл деректер әдетте кенорынды іздеу және барлау жұмыстарының алғашқы сатыларында жүзеге асырылады. Гидродинамикалық әдістер, зертханалық әдістердей емес, бүкіл ұңғыма оқпаны бойындағы зерттелген параметрлердің орташа көрсеткіштерін автоматты түрде есептеп шығаруға мүмкіндік береді. Бұл әдістерді пайдалану қойнауқат қалыңдығы, қойнауқатты қанықтырған сұйықтың тұтқырлығы немесе тау жынысытың кеуектілігі, сол сияқты кеуектердің және оларды қанықтырған сұйықтардың сығылғыштық коэффиценттері сияқты қосымша деректерді қажет етеді. Гидродинамикалық әдістер кенорындарды барлау сатысында және оларды игеру жобасын жасақтау барысында өте кажетті зерттеу элементі болып табылады. Өндірістік-геофизикалық әдістердің өзге әдістерден айырмашьшығы — олардың көмегімен алынған тау жынысытардың жинауыштық қабілеті жайлы мәліметтер әдетте салыстырмалы сипатты иемденеді. Сондықтан олар негізінен ұңғымалар қимасын өзара салыстыруға және зерттелмек горизонттардың шекараларын анықтауға пайдаланылады.