Шөл қияқтары
Шөл қияқтиары құмдарда майда шөл қияқтары көп өседі. Кәдімгі қияқ әдетте саз-балшықты жерлер мен өзен және көл жағалауларында биік болып өседі. Шөл қияқтары аласа, тамырсабақтары ұзын болады. Бұл тамырсабақтарында көптеген тамырлары бар, олар арқылы өсімдік өзіне керекті суды маңындағы топырақтан сорып алады. Қияқтардың жапырақтары ұсақ болады, олар жазда кеуіп кетеді, сол кепкен күйінде қыстап қалады. Сондықтан бұларды "Тік тұрған пішен" дейді.
Құрғақшылық түсе бастаған кезде қияқтың жапырақтары ұшынан төмен қарай кебе бастайды; алдымен қызарады; одан кейін сарғаяды, сөйтіп, ең ақырында күрең тартады. Бұл кезде хлорофил мен қоректік заттар жапырақтың түп жағына келіп, одан әрі тамыр мойнына жылжиды. Алайда жапырақтары кеуіп және уақытша қурап қалғанымен, олардың құрылысы бұзылмайды. Жауын-шашын болса болғаны, әлгі қурап қалған жапырақтар қайтадан бұрынғы қалпына келіп, жапырақ тақталары түбінен бастап ұшына дейін көгереді.
Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]
"Қазақстанның өсімдіктері мен жануарлары".Б. Муханов, Т.Мұсақұлов, Н. Суворов. Қазақтың Мемлекеттік оқу-педагогикалық баспасы, Алматы. 1963