Қарақшы-шыбын

Қарақшы-шыбынның түрі сұр түстен қара түске дейін өзгеріп отырады. Денесін қылшықты түк бақан.

Құрсағы жіңішке конус тәрізді. Түрлі түсті бунақтан тұрады.

Ересектерінің көздерінің ортасында шұңқыры болады.

Жемтігін ұстайтын мықты аяқтары бар. Көпшілігінің қанаттары күңгірт дақтармен әшекейленген.

Аузында қан соратын инесі орналасқан. Олардың сілекейі улы болғандықтан, ұстап алған жемтіктері бірден өледі. Адам қолына ұстаса шағып алуы мүмкін, ондай жағдайда араның шаққанымен бірдей ауыртады.

Мұртшалары тығыз орналасқан және бетін түк басқан. Бұл түктері мен мұртшалары жемтігіне шабуыл жасағанда қорғаныш қызметін атқарады.

Басқа зиянкестерге қарағанда, дернәсіл кезеңінің өзінде олар жұқпалы аурулардың таралуына себепші болады.

Жұмыртқадан шыққан кезде аяқтары жоқ, жіңішке жылтылдақ ақ түсті болады. Қуыршыққа айналғанша бірнеше сатыдан өтеді. Бір жыл тіршілік ете алады.

Ересектері – қансорғыштар. Негізгі қорегі – аралар, қоңыздар, шыбындар, шегіртке, соналар және басқа да жәндіктер.

Қарақшы-шыбын әдетте гүл сабақтарына отырып, жемтігін ауада қармап ұстап алады.