Қозғалмайтын фазаның тасымалдауышы

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

ГСХ тасымалдауышы хроматографиялық процеске әсер етпеуі керек, оның жеткілікті меншікті беті (ауданы), беріктігі, қуыстарының біркелкі орналасуы, бөлшек өлшемі мен жүгіру қабілеті, қозғалмайтын сұйық фазаны адсорбциялауға бейімділігі, химиялық әрекеттесуге тұрақтылығы болуы керек. Мұндай тасымалдауыш ретінде диатомит - су өсімдіктері мен жәндіктерінің қалдықтарынан пайда болған тас сияқты шөгінді жыныс қолданылады. Бұл жыныстарды қышқылмен және сілтімен өңдеп, жоғарғы температурада күйдірсе, кремнийлі кеуекті тасымалдауыш шығады. Ол негізінен кремний және оның силикатты тұзынан тұрады. Сондай-ақ газ сұйықты хроматографияда төсеніш ретінде шыны микрошариктер, силикагелдер, отқа төзімді қыш бөлшектері, тефлон мен басқа да заттар қолданыла береді. Тасымалдауыш бөлшектері барынша ұсак және біркелкі болуы керек. Бөлшектердің қалыпты өлшемі қысқа шекте болуы керек, мысалы, олардың диаметрі 0,18-0,25 мм, 1,15-0,18 мм, сияқты. Түйіршіктер неғұрлым кіші болса, соғұрлым тасымалдауыш газдың қысымы жоғары болады.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Құлажанов Қ.С.Аналитикалық химия: II томдық оқулық . II - том. Оқулық. Алматы:«ЭВЕРО» баспаханасы, 2005. - 464 б. ISBN 9965-680-95-7