Құбылғы
Терісі мың құбылып тұратын кесіртке. Оның терісі, әдетте, жасыл түсті болады. Ал оған қандай да бір қауіп төнген жағдайда ол терісінің түсін өзгертіп, жауынан қорғанады немесе жемтігіне байқатпай жақындайды. Аяқтары едәуір ұзын, ағаш басында өрмелеп жүруге бейімделген. Саусақтары бір-бірімен тұтаса келіп, екеуі алға, екеуі артқа қарай иілген, қысқыш тәрізді. Ширатылған ұзын құйрықтары бұтақтарды орап ұстауға ыңғайлы. Көзінің айналасындағы тұтасып, алға қарай дөңестеліп тұратын, қалың терілі қабақтарының сырты ұсақ қабыршақтармен қапталған.Құбылғылардың құйрығы маймылдың құйрығына, терісі қолтырауын терісіне,тілі құрбақаның тіліне ұқсайды және мүйізтұмсықтікіндей мүйізі болады. Ұзындығы 15-30 см-ге дейін жетеді. Құбылғылар- суыққанды жануарлар.Қыс мезгілінде өздерінің дене жылуын сақтай алмайтындықтан, суық басталысымен ұйқыға кетеді. Құбылғылардың иіс сезу және есту қабілеттері нашар дамығанымен, көру қабілеті өте жоғары. Сонымен қатар оның көздері бір-біріне тәуелсіз, әртүрлі бағытқа қарай алады. Яғни, ол бір мезгілде әрі өзіне келер қауіп-қатерден сақтанып, әрі жемтігін аңди алады.
Құбылғылар Азия, Африка, Еуропа және Мадагаскарға жақын аралдарда кездеседі.
Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]
ЖАНУАРЛАР. – Алматы: «Аруна» баспасы. – 32 бет. – Сер.: «Балаларға арналған танымдық энциклопедия». ISBN 9965-26-446-5