Ұшатын сүтқоректілер
Ұшатын сүтқоректілерге қолқанаттылар немесе жарқанаттар жатады. Бұлар орманды жерді мекендеп, ағаштан-ағашқа секіру, кейін қалықтап барып түсу, соңында ұшуға бейімделген. Мысалы, тиін секіргенде аяқтарын жан-жағына кең жайып жіберіп, денесі керіліп, ауа кедергісін күшейтеді. Австралияның қалталы тиіндерінің (Реtаurоіdеs) алдыңғы аяғының басына дейін жететін кішкене ұшу жарғағы болады. Біздің ұшарлардың (Рtегоmуs volans ) және оңтүстік азиялық жүн қанаттының (Gаlеоріtһеcus) алдыңғы және артқы аяғының арасында екі бүйірінде ұшу жарғағы бар. Бұл жануарлар он шақты метр жерге ұшып бара алады.
Нағыз ұшатын жануарларға — қол қанаттылар немесе жарқанаттар жатады. Өйткені, бұларда құстарға ұқсас бірнеше жаңа белгілер пайда болған. Мысалы, ұшуға әсер ететін еттері бекінетін, төс қыры болады. Оның кейбір элементтерінің бірігіп кетуіне байланысты көкірек қуысы мықты болып құрылған. Ми сауытының сүйектері де кірігіп кеткен. Түн жануарлары болғандықтан есіту және сезім ағзалары өте жақсы жетілген. [1]
Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]
- ↑ Омыртқалылар зоологиясы. Мектеп баспасы, Алматы, 1970