Игорь Дмитрович Кобрин
| Игорь Дмитрович Кобрин | |
| укр. Ігор Дмитрович Кобрин | |
| Жалпы мағлұмат | |
|---|---|
| Туған күні | |
| Туған жері | |
| Қайтыс болған күні | |
| Азаматтығы | |
| Мамандығы |
кинорежиссёр |
| Білімі |
Киев мемлекеттік театр өнері институты |
| Белсенді жылдары |
1995–2023 |
| Бағыты |
әскери, деректі, тарихи |
| Марапаттары |
|
Игорь Дмитрович Кобрин (укр. Ігор Дмитрович Кобрин; 2 ақпан 1951 жыл, Львов, Украина КСР - 11 желтоқсан 2023 жыл) — украин кинорежиссері. Украинаның еңбек сіңірген әртісі (2008). Украина Ұлттық кинематографистер одағының мүшесі.[1]
Білімі[өңдеу | қайнарын өңдеу]
1973 жылы Львов университетін бітірген. 1981 жылы Карпенко-Карый атындағы Киев мемлекеттік театр өнері институтын кино және телевидение режиссері мамандығы бойынша бітіріп шықты. 1982 жылдан «Укртелефильм» киностудиясында жұмыс істейді.[2]
Өмірбаяны[өңдеу | қайнарын өңдеу]
Игорь Кобрин 1951 жылы 2 ақпанда Львов қаласында дүниеге келген. 1989 жылы Шевченко атындағы сыйлықтың лауреаты атанды. Ол сондай-ақ Украина Ұлттық кинематографистер одағының мүшесі.
Ол деректі фильмдер, сериалдар мен телебағдарламалар шығаруға маманданған Telecon телестудиясын құрды. Компанияның түсіру тобы шетелдік телеарналармен, соның ішінде BBC-мен бірлесіп жұмыс істеді.[3]
Кобрин Чикаго мен Хьюстонда (АҚШ), Югославияда өткен халықаралық кинофестивальдердің лауреаты болды. 2008 жылы режиссер 1932-1933 жылдардағы Голодомордың 75 жылдығына байланысты украин халқының геноцид құрбандарын еске алуға қосқан қомақты жеке үлесі үшін "Украинаның еңбек сіңірген өнер қайраткері" атағын алды.[4]
Режиссердің шығармашылық мұрасына 12 фильм мен сериал кіреді. Олардың ішінде «1941. Тыйым салынған ақиқат», «Чернобыль: уақыттың екі түсі», «Еске алғым келмейді», «Бостандық барымталары», «Апельсин тілімі», «Қанға салынған собор», «Нан гильотині», «Балқыту қазандығы».[5]
Кобрин «Чернобыль: уақыттың екі түсі» деректі фильмдер трилогиясының сценарийшісі және продюсері болды. Фильмді түсіру тобы Чернобыль апаты кезінде түсірген. Сұхбаттарының бірінде Игорь Кобриннің өзі түсірілімнің егжей-тегжейлері, цензура және команда тап болған тәуекелдер туралы айтты. «Тыйым салынған ақиқат» фильмі 2013 жылдың 7 ақпаны мен 7 наурызы аралығында Украина телеарнасында көрсетілді.[6]
Фильмография[өңдеу | қайнарын өңдеу]
- 1985 - Гарбузяныдағы ғажайыптар;
- 1986—1988 — Чернобыль: уақыттың екі түсі (украинша: Чорнобиль: Два кольори часу) (2 серия);
- 1987 — Украина бақыт туралы ән айтады (украинша: Про щастя співає Україна);
- 1992 — Ояну (украинша: Пробудження);
- 1996 — Еске алғым келмейді (украинша: Не хочу згадувати;
- 1997 — Бостандық кепілі (украин: Заручники свободи);
- 2006 — Қандағы собор (украин: Собор на крові) (10 серия);
- 2008 — Нан гильотині (украинша: Хлібна гільйотина) (3 серия);
- 2013 — 1941. Тыйым салынған шындық (украинша: Запрещённая правда)[7]
Марапаттары[өңдеу | қайнарын өңдеу]
- 1989 - Т.Г.Шевченко атындағы Украина КСР Мемлекеттік сыйлығы;
- 1995 - Гран-при «Алтын рыцарь» (IFF, Нови Сад, Югославия);
- 1996 - Гран-при «Алтын камера» (IFF, Чикаго, АҚШ);
- 1996 - Күміс жүлде (IFF, Хьюстон, АҚШ);
- 2007 - «Телетриумф» Ұлттық сыйлығы (Украина);
- 2008 - «БАҚ толеранттылық пен украин қоғамын топтастыру үшін» Бүкіл украиналық байқауының Гран-приі (Украина);
- 2008 - Украинаның еңбек сіңірген әртісі;
- 2013 - Ұлттық «Телетриумф» сыйлығы (Украина).[8]
Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]
- ↑ Игорь Дмитрович Кобрин. Тексерілді, 23 сәуір 2024.
- ↑ Чернобыль туралы сериал түсірген кеңестік режиссер Игорь Кобрин қайтыс болды. Әрі қарай:. Тексерілді, 23 сәуір 2024.
- ↑ Игорь Кобрин қайтыс болды: украиндық деректі жазушының өлімі туралы мәліметтер. Тексерілді, 23 сәуір 2024.
- ↑ Чернобыль туралы сериалда жұмыс істеген режиссер Игорь Кобрин қайтыс болды. Тексерілді, 23 сәуір 2024.
- ↑ «Тағы да қайғылы хабар...» Әйгілі режиссер, Шевченко атындағы сыйлықтың лауреаты Игорь Кобрин қайтыс болды.. Тексерілді, 23 сәуір 2024.
- ↑ Украиналық деректі режиссер Игорь Кобрин қайтыс болды. Тексерілді, 23 сәуір 2024.
- ↑ Игорь Дмитриевич Ко́брин. Тексерілді, 23 сәуір 2024.
- ↑ Кобрин, Игорь Дмитриевич. Тексерілді, 23 сәуір 2024.