Георгий Михайлович Вицин
Георгий Михайлович Вицин | |
Жалпы мағлұмат | |
---|---|
Туған күні | |
Туған жері |
Зеленогорск, Ресей империясы |
Қайтыс болған күні | |
Қайтыс болған жері | |
Азаматтығы | |
Мамандығы | |
Белсенді жылдары | |
Бағыты | |
IMDb |
Георгий Михайлович Вицин (1917 жылы 23 сәуірде Петроград қаласы — 22 қазан 2001 жыл, Мәскеу). КСРО халық әртісі.
Актерлік шеберлікке үйренуді ол Вахтангов атындағы театр қарамағындағы театр училищесі мен МХАТ студиясынан бастаған. 1936 жылы Н.П.Хмелев жетекшілігімен театр-студиясы сахнасында өнер көрсетті. 1937 жылы әртіс Ермолов атындағы Мәскеу театрына ауысып, 1969 жылдан бері кино әртісінің театр-студиясында жұмыс істей бастады.
Шығармашылығы
[өңдеу | қайнарын өңдеу]Георгий Вицин шығармашылығын үш кезеңге бөлуге болады.[1]. Алғашқы дебюты - Козинцевтің «Белинский» картинасында Гогольдің рөлін сомдаған сәті. Ермолов театрындағы драмалық қойылымдарда ойнап, түрлі жанрдағы фильмдердегі рөлдерді сомдап, «қосымша ойыншы» Вася Веснушкиннің бейнесімен танымал бола бастады. Кинематографқа бұл кейіпкер өзінің ұяңдығымен ғана емес, сонымен қатар, игі істер жасауды жаны сүйетінімен көзге түсті. Көп ұзамай сәтті эталон бойынша шынайы ерлікті көруге болатын «Она вас любит» атты фильміне түсті. Көріксіз, бірақ өте бауырмал Вициннің кейіпкерлері көрерменнің көзайымына айналды. Сонымен қатар, актер детективті, тарихи, лирикалық ленталарда бой көрсетті. Козинцев «ирониясының жеңіл лебі бар» жағымды кинокейіпкер жасауды жоспарлаған. Бірақ, осы кезде Вициннің шығармашылығының екінші кезеңі, «қорқақ дәуірі» («эпоха Труса») басталды. Оның нәзік дене пішімі Бывалый-Моргунов пен Балбес-Никулинмен бірге сатиралық үштікті құрап, қоғамдағы кемістікті көрсете білді.
Георгий Вицин кинематографқа өзінің комедиядағы әріптесі Моргуновтан кейін екінші болып келді. 1945 жылы экранға Юткевичтің «Здравствуй, Москва» көп сериялы фильмі жарыққа шықты. Фильмде Вицин теміржолшы болып, кішкентай ғана рөлді сомдайды. Григорий Козинцев Вицинге Гамлет рөлін беруді жоспарлап жүргенде, Гайдай киноларында Вициннің комедиялық рөлдерін көріп, қатты таң қалған. Театрдағы драмалық рөлдерде ойнап, көзге түскен актер 10 жылдық тәжірибесінің барына қарамастан комедияны таңдауға бел буды.
Вициннің Қорқағы коммуналды[2]. үйден шыққан зиятты сүйгіш, күмәншыл азамат болды. Кейінгі барлық кейіпкерлері осы кейіпкер сияқты портфель көтерген, көзілдірік пен галстук таққан аңғал болды. «Джентельмены удачи» фильмінде актердің сотталған адамның бейнесін асқан шеберлікпен алып шығатынын ешкім күтпеген еді. Басын жіпке асқан қарлыққан дауысты қылықты Вициннің кейіпкері сол заманда қоғамға ой тастай білді. Өкінішке орай, оған екінші жоспардағы рөлдер аз ұсынылды. «Не может быть!» комедиясында әкенің рөлін сомдаған ол өзінің эксцентрика мен гротеск шебері екенін, түрлену өнерінің майталманы екенін дәлелдеді. Алайда таза комикке көп жандар жоғары баға бере алмады. Мультфильмдерді дыбыстаудың хас шебері Вицин өз даусымен көп еңбек етті. Салынған және қуыршақ кейіпкерлеріне ол Станиславскийдің жүйесіне сүйене отырып, шығармашылығының осы бір бөлігіне өте жауапты қараған. Алайда бұл бетпердесі Вицинге шығармашылық ізденісте кедергі келтіргенімен, көрермендердің есінде оны дарынды комедиялық актер ретінде қалдырды. Соңғы рөлі 1994 жылы "Хаги-Траггер" фильмінде болды. Өмірінің соңғы 7 жылында ол киноға түспей, көрермендердің алдына шығып, киноактер театрының әзіл-оспақ концерттеріне қатысты. Ғұмыр бойы ол йогомен айналысты. Алайда, йога актердің денсаулығына кері әсерін тигізді.[3]. КСРО Халық әртісі 2001 жылы 22 қазанда ауыр науқас салдарынан бұл дүниеден озды. Соңғы сұхбаттарының бірінде Вицин былай деген: «Халайық, әбігерге түспеңіздер. Өмір деген өте көп уақытты алады».
Актер жайлы естелік
[өңдеу | қайнарын өңдеу]2008 жылы 26 шілдеде Зеленогорск қаласының мәдениет және демалыс саябағында қаланың 460 жылдығы мен Вициннің 90 жасқа толу мерейтойына арнап, Георгий Вициннің құрметіне ескерткіш орнатылды. Мүсін актердің «Женитьба Бальзаминова» фильміндегі Бальзаминов рөлі образында жасалған. Сонымен қатар, жанына атақты үштіктің тағы екі кейіпкері Юрий Владимирович Никулин мен Евгений Моргуновтың құрметіне ескерткіш орнату жоспарланды. 1973 жылы «Центрнаучфильм» киностудиясында «Георгий Вицин» фильм-портреті түсірілді (режиссёр Владимир Томберг).
Вицин дыбыстаған мультфильмдер
[өңдеу | қайнарын өңдеу]- 1947 — Конёк-Горбунок
- 1946 — Павлиний хвост
- 1951 — Высокая горка
- 1954 — Оранжевое горлышко
- 1954 — Стрела улетает в сказку
- 1955 — Ореховый прутик
- 1955 — Снеговик-почтовик
- 1955 — Заколдованный мальчик
- 1955 — Это что за птица?
- 1956 — Кораблик
- 1956 — Шакалёнок и верблюд
- 1956 — Приключения Мурзилки
- 1957 — Верлиока
- 1958 — Кошкин дом
- 1958 — Краса ненаглядная
- 1958 — Мальчик из Неаполя
- 1958 — Спортландия — Хоттабыч
- 1959 — Приключения Буратино — Джузеппе; клоун
- 1959 — Ровно в три пятнадцать — Карандаш
- 1959 — Три дровосека
- 1960 — Разные колёса
- 1960 — Человечка нарисовал я — кондитер
- 1960 — 13 рейс — қоян
- 1961 — Дракон —
- 1961 — Ключ
- 1961 — Муравьишка-хвастунишка
- 1961 — Чиполлино
- 1961 — Две сказки
- 1962 — Только не сейчас
- 1963 — Сказка о старом кедре
- 1964 — Жизнь и страдания Ивана Семёнова
- 1964 — Кто поедет на выставку?
- 1964 — Петух и краски
- 1965 — Рикки-Тикки-Тави
- 1965 — Светлячок № 6
- 1966 — Про бегемота, который боялся прививок — қасқыр
- 1966 — Сегодня день рождения
- 1966 — Удивительная история, похожая на сказку
- 1966 — Хвосты
- 1967 — Зеркальце — Қоян
- 1967 — Паровозик из Ромашкова — әке
- 1967 — Сказки для больших и маленьких — Қоян
- 1967 — Слонёнок — Павиан
- 1967 — Раз-два, дружно!
- 1967 — Сказка о Золотом Петушке
- 1969 — Украденный месяц
- 1969 — Кот в сапогах (аниме)
- 1970 — Бобры идут по следу
- 1971 — Петрушка
- 1971 — Терем-теремок
- 1972 — Весёлый старичок
- 1972 — Чиполлино — Кактус
- 1973 — Как это случилось — клоун
- 1974 — Мешок яблок
- 1975 — Наследство волшебника Бахрама (мультфильм)
- 1976 — Зайка-Зазнайка
- 1977 — Как грибы с горохом воевали
- 1978 — Дед Мороз и серый волк
- 1979 — Как лиса зайца догоняла
- 1980 — Первый автограф
- 1981 — Мария, Мирабелла
- 1981 — Зимняя сказка
- 1982 — Сладкий родник
- 1983 — Самый маленький гном
- 1984 — Подземный переход
- 1985 — Домовёнок Кузя. Приключения домовёнка
- 1986 — Домовёнок Кузя. Дом для Кузьки
- 1986 — Домовёнок Кузя. Сказка для Наташи
- 1987 — Домовёнок Кузя. Возвращение домовёнка
- 1990 — Сладкая репа
- 1991 — Николай Угодник и охотники
- 1993 — Чуффык — қоян
Вицин дыбыстаған фильмдер
[өңдеу | қайнарын өңдеу]- 1954 — «Верные друзья».
- 1968 — «Бриллиантовая рука»
- 1978 — «Д’Артаньян и три мушкетёра»
- 1982 — «Покровские ворота»
- 1982 — «Чародеи»
- 1983 — «Влюблен по собственному желанию»
Дубляж
[өңдеу | қайнарын өңдеу]- Мистер Питкин туралы фильмдерде («Мистер Питкин в тылу врага», «Мистер Питкин в больнице») Вицин барлық басты кейіпкерлерге;
- «Как украсть миллион» фильмінде Вицин сақтандыру агентіне;
- «Фантомас» фильмінде гауһартас иесіне;
- «Кот в сапогах» жапон аниме-трилогиясының алғашқы бөлімінде Перро мысығына;
- «Укрощение строптивого» фильмінде дін қызметшісіне;
- 1976 жылғы ГДР «Регентруда» фильм-ертегісінде ергежейлі зұлым Фойербартқа дубляж жасады.
Қызықты деректер
[өңдеу | қайнарын өңдеу]- Вицин 1917 жылы сол кезде Ресей империясының құрамына кірген Финляндия еліне қарасты Териоки (қазіргі Зеленогорск) қалашығында дүниеге келген. Вициннің анасы туған жылын 1918 жыл деп қасақана өзгертіп, баласын сауықтыру орман мектебіне берген.
- Қартайған шағына дейін Вицин өте жас болып көрінді. 38 жасында ол «Максим Перепелица» картинасында Мусия атайдың рөлін сомдады. 37 жасында «Запасной игрок» киносында 18 жасар бозбала Вася Веснушкинді ойнаса, «Женитьба Бальзаминова» фильмінде 20 жасар Миша Бальзаминовті ойнады.
- Вицин кітап пен тиын жинаумен шұғылданатын. Оның коллекциясында жердің түкпір-түкпірінде орналасқан мемлекеттердің валютасы болған.
- Вициннің кейіпкерлерінің көбі маскүнем, араққұмар жандар болатын. Алайда, шынайы өмірде Вицин жат қылықтардан ада болып, салауатты өмір салтын ұстанып, йоганың тыныс алу жаттығуларын жасайтын.
Дереккөздер
[өңдеу | қайнарын өңдеу]- ↑ Георгий Вицин.ТВ-Центр. Тексерілді, 17 мамыр 2013.
- ↑ Вицин Георгий Михайлович
- ↑ Георгий Вицин // pravda.ru]