Қашаған Жаманқараев

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту
Қашаған Жаманқараев
Туған күні

8 мамыр 1910 (1910-05-08)

Туған жері

Қаракемер ауылы, Еңбекшіқазақ ауданы, Алматы облысы

Қайтыс болған күні

22 қыркүйек 2001 (2001-09-22) (91 жас)

Қайтыс болған жері

Алматы

Мемлекет

 КСРО
 Қазақстан

Әскер түрі

жаяу әскер

Қызмет еткен жылдары

19421945

Атағы

Старшина

Әскери бөлімі

1-ші гвардиялық зеңбірек артиллериялық бригадасы,
1-ші гвардиялық артиллериялық дивизия,
60-шы армия, Воронеж майданы

Шайқасы

Екінші дүниежүзілік соғыс
Ұлы Отан соғысы

Марапаттары

Кеңес Одағының Батыры Ленин ордені II дәрежелі Отан соғысы ордені

Қашаған Жаманқараев (8 мамыр 1910 жыл, Қаракемер ауылы, Еңбекшіқазақ ауданы, Алматы облысы22 қыркүйек 2001 жыл, Алматы) — 2-дүниежүзілік соғысқа қатысушы, қатардағы жауынгер, зеңбірек командирі.

Майданға өз еркімен аттанып, резервтегі 1-гвардиялык артиллерия құрамында Сталинград түбінде, Днепр өзені, Курск доғасындағы шайқастарға қатысты. 1-гвардиялық артиллериялық зеңбірек бригадасының (Воронеж майданы, 60-армия, 1-гвардиялық артиллериялық дивизия) зеңбірек командирі аға сержант Жаманқараев 1943 жылы 26 тамызда Романово (Курск облысы,Рыльский ауданы) деревнясындағы шайқаста жау шабуылына тойтарыс берді. 2 танкіні жойып, қалғандарын кері шегінуге мәжбүр етті. 1943 жылы 7 қазанда Губи], Медвин (Киев облысы, Чернобыль ауданы) селоларының жанында Днепрдің оң жағалауындағы плацдарм үшін болған соғыста жаудың 1 взводқа жуық әскерін, 2 танкісін жойды.

Осы ерлігі үшін Жаманқараевқа КСРО Жоғарғы Кеңесі Төралқасының Жарлығымен Кеңес Одағының Батыры атағы берілді (17.10.1943). Ленин, 1-дәрежелі Отан соғысы ордендерімен, медальдармен марапатталған. Соғыстан кейін туған ауылына оралып жұмыс істеген.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. А 31 Айбын. Энциклопедия. / Бас ред. Б.Ө.Жақып. - Алматы: «Қазақ энциклопедиясы», 2011. - 880 бет. ISBN 9965-893-73-Х