Ыстықкөл уезі

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Ыстықкөл уезіРесей империясы құрамында болған әкімшілік-аумақтық бөлініс. Қазақ даласын басқару үшін Ресей үкіметі шығарған уақытша ережеге сәйкес 1867 ж. Жетісу облысының құрамында құрылған. Ыстықкөл уезі оңтүстік және оңтүстік-шығыс жағында Қытаймен шектесіп, батысында Ыстықкөл және Тоқмақ уездерінің аралығын алып жатты. Уезд орталығы – Қарақол қаласы. Аумағы 47277 м2, халқы 93,8 мың адам болды. Уезде қырғыздар, қазақтар, орыстар, қалмақтар, татарлар, өзбектер тұрды. Жергілікті халық негізінен мал шаруашылығымен айналысты. 1870 жылғы деректер бойынша Ыстықкөл уезінде 4399 түйе, 74178 жылқы, 13010 сиыр, 231410 қой мен ешкі болған. Орыстар балық аулау, бал арасын өсіруді кәсіп етті. Ыстықкөл уезі Шығыс Түркістан мен Құлжа арасындағы саудада маңызды рөл атқарды. [1]

Пайдаланылған cілтемелер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. М. Сүгірбеков. Қазақ Энциклопедиясы, 9 том

Әдебиет[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  • Брокгауз Ф.А., Ефрон И.А., Энциклопедический словарь, т. 25, СПб., 1891.