Сергей Владимирович Михалков

Сергей Владимирович Михалков (13 наурыз 1913 жыл - 27 тамыз 2009 жыл) – орыс жазушысы, поэт, публицист, мысалшы, драматург, сценарист, қоғам қайраткері.

РКФСР еңбек сіңірген өнер қайраткері (20.03.1967). Социалисттік еңбек ері (1973).

Өмірбаяны

Ескі орыс дворяндар тегінің ұрпағы. Балалық шағын Пятигорскта өткізді. Поэзияға қабілетін Сергей тоғыз жасында байқады. Оның әкесі Сергейдің өлеңдерін Александр Безыменскийге жіберді, Безыменскийге оның өлеңдері туралы жақсы пікір айтты. 1927 жылы Михалковтар Ставрополь өлкесіне қоныс аударды. Бұл жерде Михалковтың өлеңдері алғаш рет басылымға шыға бастады. 1928 жылы «На подъёме» (Ростов-на-Дону) журналында оның «Дорога» атты өлеңі жарияланады. Мектеп бітіргеннен кейін Сергей Мәскеудегі тігін фабрикасында, геобарлау экспедициясында жұмыс істеді. 1933 жылы Михалков «Известия» газеті хаттар отделының штаттан тыс қызметкері, Мәскеу жазушылар группкомының мүшесі болды. Сергей «Огонёк», «Пионер», «Прожектор» журналдарында, «Комсомольская правда», «Известия», «Правда» газеттерінде жарияланды. Михалковтың алғашқы өлеңдер жинағы шықты.

Максим Горький атындағы Әдебиет институтында оқыды (1935-1937). Шығармашылық қызметін «Сталинский сокол» газетінде тілші болып бастады.

Балаларға арналған өлеңдер авторы ретінде белгілі болды. С. В. Михалков — Ресей Федерациясы және КСРО әнұранының, дядя Степа туралы балаларға арналған өлеңдер циклының, бірқатар сатирикалық пьесалардың авторы.

Кинематографиялық қызметін 1935 жылы сценарист және өлеңдер сөзінің авторы ретінде бастады.

Ұлы Отан соғысы кезінде Сергей Михалков «Во славу Родины», «Сталинский сокол» газеттерінің тілшісі болып жұмыс жасады. Жауынгерлермен бірге Сталинградқа дейін шегінді, жарақаттанды. Соғыс ордендары мен медальдарымен марапатталған. Фильмдер мен мультфильмдердің сценарийлерін жазған. 1942 жылы «Фронтовые подруги» фильмінің сценарийі үшін КСРО Мемлекеттік сыйлығымен марапатталды.

Соғыстан кейін әдеби қызметін жалғастарды, балалар әдебиетінің әр түрлі жанрында жұмыс істеді, балалар театрына пьесалар жазды, мультфильмдер сценарийін жазды. Оның сценарийлері бойынша мұндай танымал фильмдер түсірілді: «Большое космическое путешествие» («Первая тройка, или Год 2001» пьесасы бойынша), «Три плюс два» («Дикари» пьесасы бойынша) және «Новые похождения Кота в Сапогах».

1962 жылдан — «Фитиль» киножурналының авторы, ұйымдастырушысы және бас редакторы. Кейіннен киножурналды жасауға белсене қатысады, жекелеген эпизодтар үшін сценарий жазады.

1960 жылдардан — әдебиет облысындағы қоғам қайраткері.

1970 жылдан - РКФСР жазушылар Одағының басқарма төрағасы.

1992-1999 жылдары — Жазушылар Одақтарының қоғамы атқарушы комитеті төрағаларының бірі.

2005 жылы ол Жазушылар Одақтарының Дүниежүзілік қоғамы атқарушы комитетінің төрағасы болды.

Сергей Владимирович 2009 жылдың 27 тамызында сағат 12:30-да Мәскеудегі Бурденко атындағы ҒЗИ-да қайтыс болды.

Отбасы

Екі рет үйленген. Алғашқы әйелі - поэтесса және аудармашы Наталья Петровна Кончаловская (1903-1988), суретші Петр Кончаловскийның қызы және суретші Василий Суриковтың немересі.

Екінші әйелі - Юлия Валерьевна Субботина (род. 1961), физик-теоретик, РҒА академигі Валерий Субботинның қызы.

Белгілі кинорежиссёрлердің әкесі - Андрей Михалков-Кончаловскийның (20.08.1937) және Никита Михалковтың (род. 21.10.1945).

Марапаттары

1941, 1942, 1949, 1978 годы — Лауреат четырёх Сталинских премий. 1970 год — Лауреат Ленинской Премии. 1971 год — Действительный член (академик) Академии Педагогических Наук СССР. 1977 год — Лауреат Государственной Премии РСФСР. 1982 год — Почётный член Международного Совета по детской книге при Юнеско, президент по детской книге России. 1991 год — Действительный член (академик) Российской Академии Образования. 1999 год — Диплом о присвоении имени "Михалков" одной из малых планет Солнечной Системы. 2001 год — Приз в номинации "Патриарх" ("Патриарху отечественной литературы, театра и кино для детей и юношества") от Фонда Ролана Быкова. 2001 год — Диплом "Человек года" в связи с победой в конкурсе на написание текста Государственного Гимна РФ от Русского биографического института.

Награждён: 1939, 1963, 1973, 1983 год — четырьмя орденами Ленина. 1943 год — орденом Красной Звезды. 1945 год — орденом Красного Знамени. 1967, 1988 год — двумя орденами Трудового Красного Знамени. 1971 год — орденом Октябрьской Революции. 1985 год — орденом Отечественной войны 1-й степени. 1993 год — орденом Дружбы Народов. 1998 год — орденом Почёта. 1993, 1998 год — за заслуги перед Русской Православной Церковью орденами Святого Сергия Радонежского и Святого Благоверного царевича Дмитрия. 2003 год — 13 марта, в 90-летний юбилей награждён Орденом «ЗА ЗАСЛУГИ ПЕРЕД ОТЕЧЕСТВОМ» II степени 2008 год — 13 марта, в 95-летний юбилий писателя, он награждён Орденом "Святого Андрея Первозванного" — за выдающийся вклад в развитие отечественной литературы, многолетнюю творческую и общественную деятельность.

За свою плодотворную деятельность в области педагогики, детской литературы и сатиры, а также за заслуги в укреплении дружбы с зарубежными странами был отмечен:

• СЕРЕБРЯНОЙ МЕДАЛЬЮ ВСЕМИРНОГО СОВЕТА МИРА (1959)
• ДИПЛОМОМ ПОЧЁТНОГО ГРАЖДАНИНА г. ГОРИ (1959, Грузия)
• МЕДАЛЬЮ имени К.Д. УШИНСКОГО (1963)
• МЕДАЛЬЮ имени Н.К. КРУПСКОЙ (1969)
• МЕДАЛЬЮ "БОРЦУ ЗА МИР" (1969)
• ПОЧЁТНЫМ ДИПЛОМОМ МЕЖДУНАРОДНОГО ЖЮРИ имени Г.-Х. АНДЕРСЕНА (1972)
• МЕДАЛЬЮ имени А.П. ГАЙДАРА (1973)
• МЕДАЛЬЮ имени АЛИСЫ ВЕДДИНГ (1973, ГДР)
• ОРДЕНОМ "КИРИЛЛ И МЕФОДИЙ 1-й степени" (1973, НРБ)
• ПОЧЁТНЫМ ЗНАКОМ "ЗА ЗАСЛУГИ ПЕРЕД ПОЛЬСКОЙ КУЛЬТУРОЙ" (1974, ПНР)
• "ЗОЛОТОЙ МЕДАЛЬЮ С ЛЕНТОЙ" (1978, ЧССР)
• ДЕТСКИМ МЕЖДУНАРОДНЫМ "ОРДЕНОМ УЛЫБКИ" (1978, ПНР)
• МЕДАЛЬЮ имени ЯНУША КОРЧАКА (1979, ПНР)
• ПРЕМИЕЙ "ХИТРЫЙ ПЁТР" (1979, НРБ)
• ДИПЛОМОМ ПОЧЁТНОГО ГРАЖДАНИНА г. ГАБРОВО (1979, НРБ)
• ПОЧЁТНЫМ ДИПЛОМОМ УНИВЕРСИТЕТА г. ПАДУЯ (1980, ИТАЛИЯ)
• ПОЧЁТНЫМ ДИПЛОМОМ ИНСТИТУТА ИСКУССТВ г. ПАРМА (1982, ИТАЛИЯ)
• ЗОЛОТОЙ МЕДАЛЬЮ имени А.А. ФАДЕЕВА (1982)
• ДИПЛОМОМ ПОЧЁТНОГО ЧЛЕНА МЕЖДУНАРОДНОГО СОВЕТА ПО ДЕТСКОЙ ЛИТЕРАТУРЕ (1982)
• МЕДАЛЬЮ ЧЕХОСЛОВАЦКО-СОВЕТСКОЙ ДРУЖБЫ (1983, ЧССР)
• ОРДЕНОМ "ДРУЖБЫ НАРОДОВ В СЕРЕБРЕ" (1983, ГДР)
• ПРЕМИЕЙ СОЦИАЛИСТИЧЕСКИХ СТРАН имени Максима ГОРЬКОГО (1985, ВНР)
• ПРЕМИЕЙ г. НИКОСИЯ (1986, СИЦИЛИЯ)
• ЗОЛОТОЙ МЕДАЛЬЮ имени Л.Н. ТОЛСТОГО (1987, ССОД).