Жылысу

Жылысу— тілдің даму барысында сөз құрамындағы морфемалардың ара жігінде болған өзгеріс. Жылысудың нәтижесінде сөз құрамы алғаш қалыптасқандағыдай емес, басқаша жіктелетін болады. Мысалы, сярбо туынды етістігі осы күнгі сярб/түбірінен емес, тарихи сарб/ түбірінен шыққаны белгілі. Кейінгі даму барысында түбірдегі г дыбысы түсіп қалған, бірақ ол біржолата жоғалып кетпеген: етістік тудырушы -ай жұрнағының құрамына жылысып, одан -гай жұрнағы туған. Қазақ тілінде Жылысу буын күрамында жиі кездеседі: жыл—жы-лы, жылына; айт — ай-тып. Жылысу әсіресе флектив тілдерге тән. "Жылысу" терминін енгізген В. А. Богородиикий.

Пайдаланған әдебиет

[[Санат:]]