Князь

Князь (славян. кънезь – көсем) – 9 – 16 ғ-лардағы славян елдеріндегі (Русь, Польша, Чехия, Сербия) және Литвамен, Валахиядағы бір орталыққа бағынған және аймақтық мемлекеттік құрылымдар билеушісінің лауазымы. Русьте, Литвада мемлекет билеушісі ұлы князь, қалғандары аймақтық князьдер деп аталды. 16 – 18 ғ-ларда Ресей империясы және Польша – Литва корольдігі құрылғаннан кейін “Князь” атауы ақсүйектік атаққа айналды. Ресейде Князь атағы тұқым қуалады. 18 ғ-дан бастап Рюрик әулетіне (Одаевский, Горчаков, Долгорукий, т.б.), Гедимин әулетіне (Голицын, Куракин, Трубецкой, т.б.), т.с.с. ірі әулет өкілдеріне беріліп отырды (тұңғыш рет А.Д. Меньшиков алды). Князь атағы 1917 ж. 10 (23) қарашада Кеңес үкіметі декретімен жойылды

Дереккөздер

Қазақ Энциклопедиясы, 11 - том