Періште (Ислам)

Періште (көпше: араб.: ملائكة ‎ малайкат; жекеше: араб.: ملاك ‎ малайка) — Аллаһ тағала нұрдан жарақан, Аллаһ тағаланың қызметшілері. Оларда жыныс, нәпсі болмайды. Ұйықтау, шаршау, тамақ ішу, қателесу, ұмыту дегенді білмейді. Күнә, кемшіліктен пәк, Құдайдың әмірін мүлтіксіз орындайды, аманатқа өте бекем. Жәбірейіл, Микәйіл, Әзірейіл, Исрафил атты періштелердің әрқайсысына жүктелген қызметтері бар. Құран Кәрімнің Тахрим сүресінің 6-аятында “Алланың әміріне олар қарсы келмейді, бұйырғанын ғана істейді” деп Періштелердің негізгі қасиетін баяндайды. Періштелер аспан әлемінде өмір сүреді. Жерге тек Алланың әмірімен түседі. Жәбірейіл періште пайғамбарларға, Мәриямға ер адам кейпінде келіп тілдесіп, Алланың аманатын жеткізген. Мұхаммед пайғамбар (ғ.с.) Періштенің суретін Құран аяттары алғаш түскенде және Миғражға көтерілгенде көрген. Періштелер адамзатқа екі дүниеде: бұл дүние, ақиретте және рухани әлемде бірдей қызмет атқарады. Бұ дүниедегі қызметі: жаңбыр жаудыру, жел тұрғызу, апат, аурулардан қорғау, мұсылмандар құлшылығына, істеген жақсылықтарына куә болу, оларды амал кітабына жазу, мұсылмандарға, ғылым үйренушілерге дұға тілеу, жан алу. Ақиреттегі істері: жан бергеннен сауал алу, жәннат не тозаққа кіргізу, сүр үрлеу, тозақ қақпаларын күзету, жәннатқа кіргендерге қызмет қылу, амал кітабындағы істерге куә болу, момындардың қателіктері мен күнәларына кешірім тілеу. Рухани әлемдегі қызметі: Алланың мейірім шапағатын көрсету, Аллаға жасаған ғибадаттың нұры мен дін шындығын жүрекке жеткізу, пайғамбарларға Алладан уахи, аманат жеткізу, жақсылыққа итермелеу, жалғаннан шындыққа қарай тарту, адамның Аллаға деген махаббатын ояту, иманды күшейту, адамға рухани қуат беру. Ислам дінінде Періштеге сену — иман шарттарының бірі.